“ပ်ားတူေျမေအာင္း” (သို႔) အသားစားပ်ားမ်ား အ​ေၾကာင္း(ဒီလိုပ်ားမ်ိဳးနဲ႕ေတြ႕ရင္ ေ၀းေ၀းေရွာင္ၾကပါ)

“ပ်ားတူေျမေအာင္း” (သို႔) အသားစားပ်ားမ်ား အ​ေၾကာင္း(ဒီလိုပ်ားမ်ိဳးနဲ႕ေတြ႕ရင္ ေ၀းေ၀းေရွာင္ၾကပါ)

၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္ေလာက္က အာရွနဲ႔ ဥေရာပတစ္ခြင္မွာ သတင္းဆိုးနဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ေတာႀကီးပ်ားတူ (ေခၚ) ပ်ားတူေျမေအာင္းေကာင္ေတြဟာ အရမ္း အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ အင္းဆက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သူတို႔ရဲ႕အတုပ္ခံခဲ့ရေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အကိုက္ခံရခဲ့ရင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အသက္အႏၲရာယ္ စိုးရိမ္ရတဲ့ အဆင့္အထိ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ရွိပါတယ္။

ဒီအင္းဆက္ေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ အႏၲရာယ္ မ်ားသလဲဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ေလ့လာၾကည့္လိုက္ရေအာင္ ။

၁။ တကယ္ေတာ့ ေတာႀကီးပ်ားတူ (ဝါ) ပ်ားတူ ေျမေအာင္းေကာင္ေတြဟာ လူေတြ ထင္ထားသလိုမ်ိဳး ရန္လိုတတ္တဲ့ အင္းဆက္ေတြေတာ့ မဟုတ္ၾကပါဘူး။

သူတို႔ဟာ အျခားအင္းဆက္ေတြလိုပဲ အသိုက္ေဆာက္ ေနထိုင္ေလ့ရွိၿပီး သူတို႔အတြက္ ရန္သူလို႔ ယူဆရတဲ့အခါမွသာ ကာကြယ္တဲ့အေနနဲ႔ တိုက္ခိုက္ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေတာႀကီးပ်ားတူ အသိုက္နဲ႔ ၂ မီတာ ၃ မီတာ အကြာအေဝး အတြင္းဟာ အရမ္းကို အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ ေနရာတစ္ခုေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ ပညာရွင္ေတြဟာ ေတာႀကီးပ်ားတူေတြဟာ အလြန္ရွက္တတ္တဲ့ အင္းဆက္ေတြလို႔ တင္စားထားၾကေလ့ ရွိပါတယ္။

တိုက္ခိုက္တာမ်ိဳးကို မလိုလားတဲ့အင္းဆက္ေတြျဖစ္ၿပီး လိုအပ္တဲ့အခါမွသာ တိုက္ခိုက္တတ္တဲ့ အင္းဆက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ ပိတုန္းေတြနဲ႔ ေတာႀကီးပ်ားတူေတြဟာ မ်ိဳးစိတ္တစ္ခုထဲပါပဲ။ပ်ားတူေတြကေတာ့ အေရာင္ရင့္ၿပီး ၊ အေကာင္ ႀကီးမားတဲ့အျပင္ အုပ္စုႀကီးႀကီးမားမားဖြဲ႕ၿပီး ေနတဲ့ အင္းဆက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ပိတုန္းနဲ႔ ပ်ားတူနဲ႔ အဓိကကြာျခားတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ အ႐ြယ္အစားပါပဲ။ ပ်ားတူဟာ ပိတုန္းထက္ အ႐ြယ္ႀကီးမားၿပီးေတာ့ ပိတုန္းေတြလို အဝါေရာင္နဲ႔ အနက္ေရာင္အစင္းၾကားမဟုတ္ပဲ လိေမၼာ္နီေရာင္ အစင္းၾကားရွိေလ့ ရွိပါတယ္။

၃။ ပ်ားတူေျမေအာင္းလို႔ ေျပာၾကတဲ့ ပ်ားတူေတြဟာလည္း ေတာႀကီးပ်ားတူေတြပါပဲ။ သူတို႔ဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေတာင္ပို႔၊ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ား၊ အမိုးေအာက္၊ ခုံေအာက္၊ အဖီေအာက္၊ သစ္ေခါင္းေတြနဲ႔ ေျမႀကီးထဲမွာ အသိုက္ေဆာက္တတ္ၾကပါတယ္ ။

တစ္ခါတစ္ေလမွာ ပ်ားတူသိုက္ေတြကို စာဘူးေတာင္း အသိုက္ေတြလို တြဲေလာင္း အေနအထားမ်ိဳးနဲ႔လည္း ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။

ေျမႀကီးထဲမွာ အသိုက္ဖြဲ႕ေနတဲ့ေကာင္ေတြဆို အေကာင္ေရေပါင္း ရာေထာင္ခ်ီပီး ရွိတတ္ပါတယ္။ ( ေနာက္ပီး သူတို႔မွာ ကင္းေစာင့္ပ်ားေတြလည္း ရွိပါတယ္။

သူတို႔ရဲ႕အသိုက္အၿမဳံနားကို လူတစ္ေယာက္ (သို႔) တိရိစာၦန္တစ္ေကာင္ ဦးတည္လာေနပီဆိုရင္ ကင္းေစာင့္ပ်ားက တျခားပ်ားေတြကို သြားေရာက္ သတိေပးထားပါတယ္။

တကယ္လို႔ တစုံတေယာက္သာ သူတို႔ေျမတြင္း (သို႔) ေတာင္ပို႔ေပၚေျခေထာက္ နင္းမိရင္ေတာ့ ေျခေထာက္ အႏႈတ္အသိမ္း ျမန္တဲ့ျမင္းလို တိရိစာၦန္ေတာင္ ေျခေထာက္ျပန္သိမ္းတဲ့အခါမွာ အ႐ိုးပဲ ပါလာမွာပါ။

တစ္ကိုယ္လုံး က်သြားရင္ေတာ့ ေျပာစရာ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီပ်ားတူေျမေအာင္းေကာင္ေတြက ပ်ားလည္ေတြလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး ။

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ သူတို႔အသိုက္ကို ဖ်က္မဲ့သူေတြ သူ႔တို႔ကိုေတြ႕ပီး အသိုက္ေနာက္ လိုက္လာမွာ စိုးတဲ့အတြက္ မိမိအသိုက္ရွိရာ ျပန္ရင္ေတာင္မွ

တန္းတန္းမတ္မတ္ မျပန္ဘဲ ေကာင္းကင္ေပၚသို႔ ဟုန္းခနဲ တက္သြားပီး အခ်ိန္ခဏၾကာမွသာ ျပန္ဆင္းလာပီး မိမိအသိုက္သို႔ ျပန္တတ္ၾကပါတယ္။

ဒါကေတာ့ စာေရးသူ ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့စာအုပ္ထဲက ျဖည့္စြက္ခ်က္ပါ

တခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ အသားစားပ်ားဆိုတာ မရွိဘူးလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ၾကေတာ့လည္း ယုံၾကည္ၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့ စာဖတ္သူ ပရိတ္သတ္တို႔လည္း အသားစားပ်ားအေၾကာင္း မိမိတို႔ ႀကဳံခဲ့ဖူးတာရွိရင္ ကြန႔္မန႔္မွာ မွ်ေဝသြားခဲ့ပါဦး။

၄။ ပ်ားတူေတြဟာ ဝတ္မႈန္ကူးျခင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ အင္းဆက္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မႊားေကာင္လို အပင္ဖ်က္မ်ိဳးေတြကို ရွင္းလင္းေပးတဲ့အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းအတြက္ အလြန္အေထာက္အကူျပဳတဲ့ အင္းဆက္ေတြဆိုလည္း မမွားပါဘူး။

ပ်ားေတြရဲ႕ အဓိက အစားအေသာက္ကေတာ့ အခ်ိဳဓါတ္နဲ႔ ပ႐ိုတိန္းဓါတ္ပါပဲ။ သစ္သီးဝလံေတြမွ ရရွိတဲ့ အခ်ိဳရည္မ်ိဳးကို စားသုံးေလ့ရွိၿပီး သစ္ေစးကိုလည္း ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ စားသုံးေလ့ ရွိၾကပါတယ္။

ပ႐ိုတိန္းဓါတ္ကိုေတာ့ အျခားအင္းဆက္နဲ႔ သတၱဝါေတြမွ ရယူပါတယ္။ (အျခားအင္းဆက္ေတြနဲ႔ သတၱဝါေတြကို စားသုံးျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္)

၅။ ပ်ားတူေတြရဲ႕ အႏွစ္ၿခိဳက္ဆုံးစားစရာတစ္ခုကေတာ့ ပ်ားရည္ပါပဲ ။ ပ်ားရည္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ ဘုရင္မအတြက္ အေကာင္းဆုံး ပ႐ိုတိန္းဓါတ္ ေပးစြမ္းႏိုင္မယ့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္တဲ့အျပင္ အခ်ိဳဓါတ္ပါဝင္မႈ အျမင့္မားဆုံး ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါပဲ ။

ပ်ားတူေတြဟာ ပ်ားအုံေတြကိုလည္းအလြယ္တကူ ဝင္စီးႏိုင္ပါတယ္ ။သာမန္ပ်ားတစ္ေကာင္ရဲ႕အ႐ြယ္အစားထက္ ၅ ဆေလာက္ ႀကီးမားတဲ့အျပင္ ပ်ားတူတစ္ေကာင္ဟာ တစ္မိနစ္ကို ပ်ားေကာင္ေရ ၄၀ ေလာက္ သတ္ျဖတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္ ။

ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ပ်ားေတြကေတာ့ သူတို႔အုံကို ပ်ားတူတစ္ေကာင္ လာေထာက္လွမ္းတာနဲ႔ အသိုက္ကို အေၾကာင္းမၾကားႏိုင္ခင္ ဝိုင္းတုပ္ၿပီး အေသသတ္ပစ္လိုက္ၾကပါတယ္။

အေသသတ္တယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ပ်ားတူကို ဝိုင္းတုပ္ၿပီး သတ္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပ်ားတူေတြဟာ ပ်ားရဲ႕အဆိပ္ကို မၿဖဳံပါဘူး။ ဒီအတြက္ ဝတ္ရည္ပ်ားေတြဟာ ပ်ားတူေဘးကို ဝိုင္းအုံလာၿပီးေတာ့ သူတို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို ျမန္ႏႈန္းတစ္ခုနဲ႔ လႈပ္ခါပစ္ၾကပါတယ္။

ဒီႀကိမ္ႏႈန္းေၾကာင့္ ပ်ားတူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အေပၚ သက္ေရာက္ေနတဲ့ အပူခ်ိန္ဟာ ႐ုတ္ခ်ည္း ျမင့္တက္ၿပီးးေတာ့ ပ်ားတူကို အရွင္လတ္လတ္ ေလာင္ကြၽမ္းသြားပါတယ္။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ပ်ားေတြသာ အခုလိုစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီး အျခားကမာၻ အရပ္ရပ္က ပ်ားေတြကေတာ့ ပ်ားတူေတြရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ျပားျပားဝပ္ေနရတုန္းပါ။ (ပ်ားဖိုက္တာေပါ့ဗ်ာ)

၆။ ပ်ားတူရဲ႕အဆိပ္ဟာ အရမ္းကို အႏၲရာယ္ မ်ားပါတယ္။ ေသေစႏိုင္ေလာက္တဲ့ အဆင့္ထိ မျပင္းထန္ေပမယ့္လည္း အခက္မသင့္ရင္ အသက္ ဆုံးရႈံးသြားႏိုင္ပါတယ္။ ပ်ားတူရဲ႕အဆိပ္ဟာ ႂကြက္သားေတြကို ေရာင္ယမ္းေစေလာက္တဲ့ အထိပဲ အႏၲရာယ္ရွိတာပါ။

သူတို႔ရဲ႕အဆိပ္ကို လူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အဆိပ္တစ္ခုလို႔ မစဥ္းစားေပမယ့္ အေကာင္ႀကီးလြန္းတဲ့အတြက္ အဆိပ္ပမာဏ အမ်ားႀကီး ထိုးသြင္းတာေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ ရွိရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္လို႔ လည္ပင္းကို ပ်ားတူေတြအမ်ားႀကီး အတုပ္ခံရရင္ ေလႁပြန္ထိခိုက္ၿပီး အသက္အႏၲရာယ္ ရွိလာႏိုင္တာေပါ့။

၇။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသားေတြကေတာ့ ပ်ားတူကို သိပ္မေၾကာက္တဲ့ပုံပါပဲ။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ႐ြာေတြဟာ ပ်ားတူေတြကို အရသာရွိတဲ့ အစားအေသာက္ တစ္မ်ိဳးအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ေၾကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ စားသုံးၾကေလ့ ရွိပါတယ္။

သူရဲ႕အရသာက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ ထင္ပါတယ္။ ထို႔အျပင္ ပ်ားတူသားေလာင္း ေကာင္ေတြဟာလည္း အခ်ိဳဓါတ္ ပါဝင္မႈ ျမင့္မားၿပီး အမိုင္ႏိုအက္ဆစ္ ပါဝင္တဲ့အတြက္ ပ်ားတူသားေလာင္းေတြကို အားျဖည့္အခ်ိဳရည္ ေဖာ္စပ္တဲ့ေနရာမွာ အသုံးျပဳၾကေလ့ ရွိပါေသးတယ္။

တကယ္လို႔ သင္ေသာက္ေနတဲ့အားျဖည့္ အခ်ိဳရည္ဘူးထဲမွာ ပ်ားတူသားေလာင္းေတြ ပါေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ သင္ဆက္ေသာက္ဦးမလား။ ပ်ားတူေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး သင္သိတာေလးေတြ ရွိရင္လည္း ေျပာျပခဲ့ပါဦး ။

Writer_Min Thu ( XYZ News )