စီးပြားရွာေတာ္တဲ့… ဂ်ဴးလူမ်ိဳး နဲ႔ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးတို႔ စီးပြား ပ်က္သြားေသာအခါ…

စီးပြားရွာေတာ္တဲ့… ဂ်ဴးလူမ်ိဳး နဲ႔ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးတို႔ စီးပြား ပ်က္သြားေသာအခါ…

တခါက အလြန္ ခ်မ္းသာၾကတဲ့ ဂ်ဴးကုန္သည္ တေယာက္ နဲ႔ တ႐ုတ္ကုန္သည္ တေယာက္ ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ ေဈးေရာင္းၿပီး စီးပြါးေရး ၿပိဳင္ေနၾကသတဲ့။ Customer မ်ားမ်ား ရရန္

အၿပိဳင္ အဆိုင္ အားက် မခံ ေဈးခ် ရင္းနဲ႔ ၾကာလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး မြဲသြားသတဲ့။ ဒီေတာ့ တ႐ုတ္က ႐ုံးေတာ္ကို သြားၿပီး လူမြဲစာရင္းဝင္ဖို႔ ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့… ရွိတဲ့ အေႂကြးေတာင္

ဆပ္စရာ မလိုသည့္အျပင္ ေတာင္းစားခြင့္ လိုင္စင္ပါ ရသတဲ့။ ဒါနဲ႔ သူ႔ ဆိုင္ခန္းကို ပိတ္လိုက္ၿပီး လမ္းေဘးမွာ ေတာင္းစားေလ သတဲ့။

ဂ်ဴးကုန္သည္… ဂ်ဴးကုန္သည္လည္း ႐ုံးေတာ္ကို သြားၿပီး ေဗဒင္ေဟာခြင့္ လက္မွတ္ကို ေလွ်ာက္လိုက္တယ္တဲ့ ။ သူလဲ လမ္းေဘး မွာဘဲ ေဗဒင္ ထိုင္ေဟာေတာ့ သတဲ့ ။

ႏွစ္ အတန္ၾကာေသာ္… တ႐ုတ္ႀကီးဟာ ေတာင္းစားလို႔ ရသမွ် ပိုက္ဆံနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ တဆိုင္ ဖြင့္ၿပီး လုပ္ငန္း ကို ျပန္စ ျဖစ္တယ္။

ဂ်ဴးကလည္း ေဗဒင္ေဟာခနဲ႔ ဘဏ္ တခု ဖြင့္ကာ လုပ္ငန္း ျပန္စ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အသက္ ႀကီးလို႔ ေသခါနီးမွာ သူတို႔ရဲ႕ သားသမီး ကို ဤသို႔ မွာခဲ့ သတဲ့ …

တ႐ုတ္ ကုန္သည္… ငါ့သား.. ဂ်ဴးလူမ်ိဳး နဲ႔ စီးပြားေရး ဘယ္ေတာ့ မၿပိဳင္နဲ႔ ။ ၿပိဳင္ရင္ သင္သာ မြဲသြားလိမ့္ မယ္။ ငါတို႔ မွာ အနာဂတၱိက်မ္း မရွိဘူး။

ဂ်ဴးလူမ်ိဴး ေတြက စားစရာ မရွိရင္ေတာင္ အနာဂတၱိက်မ္း နဲ႔ အသက္ ရွင္ ႏိုင္တယ္။

ဂ်ဴး ကုန္သည္… ငါ့သား.. တ႐ုတ္ နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ စီးပြားေရး သြား မၿပိဳင္နဲ႔။ သူတို႔က စီးပြားေရး အရင္းအႏွီး ကို သူေတာင္းစား အလုပ္နဲ႔ လည္း

ရွာ တတ္တယ္။ ငါတို႔ ဂ်ဴး မွာ ဒါမ်ိဳး ပညာ မရွိဘူး။ စားစရာ မရွိရင္ ‘ကယ္ပါ ဘုရား’ လို႔ဘဲ ေအာ္တတ္ တယ္။

ဒါပါဘဲ… လဲက်ေသာ္လည္း ျပန္ထ ႏိုင္ၾကပါေစ။

ခရက္ဒစ္# Aung Htang

Unicode

စီးပွားရှာတော်တဲ့… ဂျူးလူမျိုး နဲ့ တရုတ်လူမျိုးတို့ စီးပွား ပျက်သွားသောအခါ…

တခါက အလွန် ချမ်းသာကြတဲ့ ဂျူးကုန်သည် တယောက် နဲ့ တရုတ်ကုန်သည် တယောက် ဘေးချင်းကပ်လျက် ဈေးရောင်းပြီး စီးပွါးရေး ပြိုင်နေကြသတဲ့။ Customer များများ ရရန်

အပြိုင် အဆိုင် အားကျ မခံ ဈေးချ ရင်းနဲ့ ကြာလာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး မွဲသွားသတဲ့။ ဒီတော့ တရုတ်က ရုံးတော်ကို သွားပြီး လူမွဲစာရင်းဝင်ဖို့ လျှောက်လိုက်တော့… ရှိတဲ့ အကြွေးတောင်

ဆပ်စရာ မလိုသည့်အပြင် တောင်းစားခွင့် လိုင်စင်ပါ ရသတဲ့။ ဒါနဲ့ သူ့ ဆိုင်ခန်းကို ပိတ်လိုက်ပြီး လမ်းဘေးမှာ တောင်းစားလေ သတဲ့။

ဂျူးကုန်သည်… ဂျူးကုန်သည်လည်း ရုံးတော်ကို သွားပြီး ဗေဒင်ဟောခွင့် လက်မှတ်ကို လျှောက်လိုက်တယ်တဲ့ ။ သူလဲ လမ်းဘေး မှာဘဲ ဗေဒင် ထိုင်ဟောတော့ သတဲ့ ။

နှစ် အတန်ကြာသော်… တရုတ်ကြီးဟာ တောင်းစားလို့ ရသမျှ ပိုက်ဆံနဲ့ စားသောက်ဆိုင် တဆိုင် ဖွင့်ပြီး လုပ်ငန်း ကို ပြန်စ ဖြစ်တယ်။

ဂျူးကလည်း ဗေဒင်ဟောခနဲ့ ဘဏ် တခု ဖွင့်ကာ လုပ်ငန်း ပြန်စ ဖြစ်တယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက် ကြီးလို့ သေခါနီးမှာ သူတို့ရဲ့ သားသမီး ကို ဤသို့ မှာခဲ့ သတဲ့ …

တရုတ် ကုန်သည်… ငါ့သား.. ဂျူးလူမျိုး နဲ့ စီးပွားရေး ဘယ်တော့ မပြိုင်နဲ့ ။ ပြိုင်ရင် သင်သာ မွဲသွားလိမ့် မယ်။ ငါတို့ မှာ အနာဂတ္တိကျမ်း မရှိဘူး။

ဂျူးလူမျိူး တွေက စားစရာ မရှိရင်တောင် အနာဂတ္တိကျမ်း နဲ့ အသက် ရှင် နိုင်တယ်။

ဂျူး ကုန်သည်… ငါ့သား.. တရုတ် နဲ့ ဘယ်တော့မှ စီးပွားရေး သွား မပြိုင်နဲ့။ သူတို့က စီးပွားရေး အရင်းအနှီး ကို သူတောင်းစား အလုပ်နဲ့ လည်း

ရှာ တတ်တယ်။ ငါတို့ ဂျူး မှာ ဒါမျိုး ပညာ မရှိဘူး။ စားစရာ မရှိရင် ‘ကယ်ပါ ဘုရား’ လို့ဘဲ အော်တတ် တယ်။

ဒါပါဘဲ… လဲကျသော်လည်း ပြန်ထ နိုင်ကြပါစေ။

ခရက်ဒစ်# Aung Htang