တခါတေလ အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ ရုပ္အတည္ၾကီးနဲ႕ ေျဖရွင္းတတ္ဖို႕လိုတယ္ေနာ္…
တခါက ေပါ့ဗ်ာ… ေကာင္းဘြိဳင္တေယာက္ ခရီးသြားရင္း ၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕ အျဖတ္ ခဏအနားယူမယ္ ေတြးရင္း အရက္ဆိုင္\တဆိုင္ေရွ႕ျမင္းကို ခ်ည္ေႏွာင္ကာ ဆိုင္ထဲဝင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီၿမိဳ႕ ရဲ႕ အထာကလည္း သူစိမ္းဆိုရင္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေအာင္ စေနာက္တတ္တဲ့ အက်င့္ ရွိပါတယ္။ ေကာင္းဘြိဳင္လည္း ဆိုင္ထဲ အနားယူ စားေသာက္ၿပီး ခရီးဆက္မယ္ ႀကံကာ
ဆိုင္ျပင္ထြက္တဲ့ အခ်ိန္ အျပင္မွာ သူထားခဲ့တဲ့ ျမင္းက မရွိေတာ့ ပါဘူး။ သူလည္း ေဒါသထြက္ကာ ဆိုင္ထဲျပန္ဝင္၊ ခါးၾကားက ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္၊ ဆိုင္မ်က္ႏွာက်က္ဆီ ေသနတ္တခ်က္
ပစ္ေဖါက္ၿပီး… ” ဟာသ လာမလုပ္နဲ႔ ေနာ္၊ က်ဳပ္ကို ဘာေကာင္မ်ား မွတ္ေနလဲ၊ အားလုံး ဒုကၡေရာက္သြားမယ္ ” လို႔ ေဒါသတႀကီး ေအာ္ဟစ္လိုက္ပါတယ္၊
ေနာက္ထပ္ ” အခု က်ဳပ္ ဘီယာ ထပ္ေသာက္မယ္၊ သုံးခြက္ ျပည့္လို႔ ၊ ဆိုင္ျပင္မွာ က်ဳပ္ျမင္း မေတြ႕ ရင္၊ အရင္ ၿမိဳ႕မွာ လုပ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး က်ဳပ္လုပ္မွာ ေနာ္ ”
ဆိုင္ထဲက ျပႆနာ မျဖစ္ခ်င္တဲ့ လူတခ်ဴ ိ့… တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာသြားၾကပါတယ္။ ေကာင္းဘြိဳင္လည္း ဘီယာ သုံးခြက္ေသာက္ၿပီးခ်ိန္ ၊ ဆိုင္ျပင္ ျပန္ထြက္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ျမင္းကို ခ်ည္တိုင္မွာ ျပန္ေတြ႕ရတယ္။
ဒါနဲ႔ ေကာင္တာျပန္လာ ပိုက္ဆံရွင္းဖို႔ လုပ္တုန္း …ေကာင္တာက လူက ေမးလိုက္ပါတယ္… ” ေဆာရီးၾဆာ၊ တခုေလာက္ ေမးပါရေစ၊ ျမင္းျပန္မရ ရင္ အရင္ၿမိဳ႕ မွာတုန္း က ၾဆာ ဘယ္လို လုပ္ခဲ့ပါသလဲ ဟင္ ”
ေကာင္းဘြိဳင္လည္း ခပ္ေခ်ေခ် ၿပဳံးလိုက္ၿပီး…” အရင္ၿမိဳ႕ တုန္းကလား ? ျမင္း ျပန္မရေတာ့ လည္း ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ၿပီးျပန္ခဲ့ တာေပါ့ ဗ်ာ ”
တစ္ခါ တစ္ခါ က်ေနာ္တို႔ တစ္ေတြလည္း ဘဝ မွာ ႀကဳံေတြ႕ ရတဲ့ အခက္အခဲေတြ ကို ေျဖရွင္း တဲ့အခါမွာ… ႐ုပ္တည္ႀကီး နဲ႔ လုပ္စားလိုက္မွ ေျပလည္သြားႏိုင္ေၾကာင္း သင္ခန္းစာ ရ မိလိုက္ပါတယ္။
မူရင္းေရးသားသူအား ေလးစားစြာျဖင့္ ခရက္ဒစ္ ေပးပါသည္။ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
Unicode
တခါတလေ အခက်အခဲတွေကို ဖြေရှင်းတဲ့အခါ ရုပ်အတည်ကြီးနဲ့ ဖြေရှင်းတတ်ဖို့လိုတယ်နော်…
တခါက ပေါ့ဗျာ… ကောင်းဘွိုင်တယောက် ခရီးသွားရင်း မြို့လေးတမြို့ အဖြတ် ခဏအနားယူမယ် တွေးရင်း အရက်ဆိုင်\တဆိုင်ရှေ့မြင်းကို ချည်နှောင်ကာ ဆိုင်ထဲဝင်ခဲ့ပါတယ်။
ဒီမြို့ ရဲ့ အထာကလည်း သူစိမ်းဆိုရင် စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်အောင် စနောက်တတ်တဲ့ အကျင့် ရှိပါတယ်။ ကောင်းဘွိုင်လည်း ဆိုင်ထဲ အနားယူ စားသောက်ပြီး ခရီးဆက်မယ် ကြံကာ
ဆိုင်ပြင်ထွက်တဲ့ အချိန် အပြင်မှာ သူထားခဲ့တဲ့ မြင်းက မရှိတော့ ပါဘူး။ သူလည်း ဒေါသထွက်ကာ ဆိုင်ထဲပြန်ဝင်၊ ခါးကြားက သေနတ်ကို ဆွဲထုတ်၊ ဆိုင်မျက်နှာကျက်ဆီ သေနတ်တချက်
ပစ်ဖေါက်ပြီး… ” ဟာသ လာမလုပ်နဲ့ နော်၊ ကျုပ်ကို ဘာကောင်များ မှတ်နေလဲ၊ အားလုံး ဒုက္ခရောက်သွားမယ် ” လို့ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်ပါတယ်၊
နောက်ထပ် ” အခု ကျုပ် ဘီယာ ထပ်သောက်မယ်၊ သုံးခွက် ပြည့်လို့ ၊ ဆိုင်ပြင်မှာ ကျုပ်မြင်း မတွေ့ ရင်၊ အရင် မြို့မှာ လုပ်ခဲ့သလိုမျိုး ကျုပ်လုပ်မှာ နော် ”
ဆိုင်ထဲက ပြဿနာ မဖြစ်ချင်တဲ့ လူတချူ ိ့… တိတ်တဆိတ် ထွက်ခွာသွားကြပါတယ်။ ကောင်းဘွိုင်လည်း ဘီယာ သုံးခွက်သောက်ပြီးချိန် ၊ ဆိုင်ပြင် ပြန်ထွက်ကြည့်တော့ သူ့မြင်းကို ချည်တိုင်မှာ ပြန်တွေ့ရတယ်။
ဒါနဲ့ ကောင်တာပြန်လာ ပိုက်ဆံရှင်းဖို့ လုပ်တုန်း …ကောင်တာက လူက မေးလိုက်ပါတယ်… ” ဆောရီးဆြာ၊ တခုလောက် မေးပါရစေ၊ မြင်းပြန်မရ ရင် အရင်မြို့ မှာတုန်း က ဆြာ ဘယ်လို လုပ်ခဲ့ပါသလဲ ဟင် ”
ကောင်းဘွိုင်လည်း ခပ်ချေချေ ပြုံးလိုက်ပြီး…” အရင်မြို့ တုန်းကလား ? မြင်း ပြန်မရတော့ လည်း ခြေလျင်လျှောက်ပြီးပြန်ခဲ့ တာပေါ့ ဗျာ ”
တစ်ခါ တစ်ခါ ကျနော်တို့ တစ်တွေလည်း ဘဝ မှာ ကြုံတွေ့ ရတဲ့ အခက်အခဲတွေ ကို ဖြေရှင်း တဲ့အခါမှာ… ရုပ်တည်ကြီး နဲ့ လုပ်စားလိုက်မှ ပြေလည်သွားနိုင်ကြောင်း သင်ခန်းစာ ရ မိလိုက်ပါတယ်။
မူရင်းရေးသားသူအား လေးစားစွာဖြင့် ခရက်ဒစ် ပေးပါသည်။ ပြန်လည် မျှဝေခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
Leave a Reply