တိပိဋကဘြဲ႕ရဆိုတာ…

တိပိဋကဘြဲ႕ရဆိုတာ…

အထူးသျဖင့္ ပညာမာန္တက္ေနတဲ့ လူငယ္မ်ားနဲ႔ ဓမၼစာေပကို အေလးအနက္ မထားသူမ်ားအတြက္ ရွင္းျပျခင္းပါ။

စစ္ကိုင္း တ္ိပိဋက ဆရာေတာ္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေတာ့ ပိဋကတ္သုံးပုံ ဘယ္လို အာဂုံေဆာင္ရတယ္၊ဘယ္လို ေရးေျဖရတယ္ ဆိုတာ သိခ်င္တဲ့သူလည္း ရွိမွာေပါ့။

ပိဋကတ္သုံးပုံဆိုတာ စာအုပ္အႀကီးႀကီးေတြ အုပ္ေရ ၄၀ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲက ျပ႒ာန္းစာေတြကို အလြတ္က်က္ၿပီး အလြတ္ျပန္ရတာကို အာဂုံေဆာင္တယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။

အာဂုံျပန္တဲ့အခါ စာေတြက မ်ားေတာ့ ရက္ရွည္ႀကီး ျပန္ရတာေပါ့။ ထစ္အ ထစ္အ လုပ္လို႔ မရဘူး။ ေရွ႕ကေရာ၊ေဘးကေရာ၊စာအုပ္ႀကီးကိုင္ၿပီး စစ္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရွိတယ္။
စာျပန္ရင္း ေမ့သြားရင္ အဲဒီဆရာေတာ္ႀကီးေတြက နည္းနည္းေထာက္ေပးတယ္။

အစ ေဖာ္ေပးတယ္ေပါ့ေလ။အဲ…ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔တည္း (၅)ခါေထာက္ရရင္ စာေမးပြဲ က်ၿပီ။ဆက္မေျဖနဲ႔ေတာ့။ အဲ.. ေထာက္ရတာ ေတာ့ ၅ ခါ မျပည့္ေသးပါဘူး။ဥပမာ ၃ ခါပဲ ေထာက္ရေသးတယ္ ဆိုပါေတာ့။

စဥ္းစားေနတာ ၁ မိနစ္ေက်ာ္ရင္လည္း စာေမးပြဲက်ၿပီ။အၾကာႀကီး စဥ္းစားေနလို႔ မရဘူး။
အာဂုံေအာင္ရင္ ေရးေျဖ စာေမးပြဲ က်န္ေသးတယ္။ေရးေျဖရဲ႕ ေအာင္မွတ္က တို႔ေက်ာင္းေတြလို ၄၀ ရရင္ ေအာင္တယ္ မမွတ္နဲ႔။ ၇၅ မွတ္ရမွ ေအာင္တာ။

ဂုဏ္ထူးမွတ္က ၈၅ မွတ္။ဝိနည္း ပိဋကတ္ကိုအာဂုံေျဖရတာက စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၂၂၆၀ ကို ၁၅ ရက္ ​​​ျပန္ရတယ္။သုတၱန္ ပိဋကတ္က. စာမ်က္ႏွာ ၇၇၉ မ်က္ႏွာကို ၉ ရက္ျပန္ရတယ္။

အဘိဓမၼာ ပိဋကတ္ကေတာ့ အမ်ားဆုံးပဲ။ေရွ႕ပိုင္း စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၁၃၉၀ ကို ၁၁ ရက္၊ေနာက္ပိုင္း စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၃၅၅၁ ကို ၁၈ရက္ ျပန္ရတယ္။ စာျပန္ခ်ိန္ကလည္း တစ္ေန႔ကို ၉ ခ်ိန္ ျပန္ရတာ။

မနက္ပိုင္း ၄ ခ်ိန္၊ ညေနပိုင္း ၅ခ်ိန္ျပန္ရတာ။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ကို ပ်မ္းမွ် စာမ်က္ႏွာ ၃၀၀ ေက်ာ္ ျပန္ရတာေပါ့။ၾကားထဲမွာ ပိတ္ရက္မရွိဘူးေနာ္။ညေန စာျပန္ၿပီး ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ရင္ မနက္ျဖန္ ျပန္ရမယ့္ စာမ်က္ႏွာ ၃၀ဝ စာ ျပန္ၾကည့္ ျပန္ေႏႊးရတာနဲ႔ အိပ္ခ်ိန္ ၂နာရီခြဲေလာက္ပဲ ရွိတယ္တဲ့။

အခုေျပာေနတာ အာဂုံပဲ ရွိေသးတယ္။ေရးေျဖကလည္း အၾကာႀကီး ရက္ရွည္ လ ခ်ီ ေျဖရတာ။ဒါေၾကာင့္ ပိဋကတ္စာေမးပြဲက ကမာၻေပၚမွာ ရက္အၾကာဆုံး စာေမးပြဲ ပါ။မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေအာင္မွတ္ေတြကိုလည္း.ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဖတ္လိုက္ၾကပါဦးေနာ္။

“ပထမဆုံး_တိပိဋကဓရ”

(၁)တိပိဋကစာေမးပြဲ စတင္က်င္းပခဲ့တဲ့ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကေန စၿပီး ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ထိ “တိပိဋကဓရ တိပိဋကေကာဝိဒ” ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာ္ရ #သုတဗုဒၶဆရာေတာ္ ၁၅ ပါး ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ပထမဦးဆုံး (အာဒိကမၼိက) တိပိဋကဆရာေတာ္က “မင္းကြန္းဓမၼနာဒဆရာေတာ္ အရွင္ဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ” ျဖစ္ၿပီး ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ (၆) ႀကိမ္ေျမာက္ တိပိဋကေ႐ြးခ်ယ္ေရးစာေမးပြဲမွာ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့တာပါ။

ဆရာေတာ္ဘုရားဟာ တိပိဋကစာေမးပြဲမေျဖခင္ကတည္းက “ပထမေက်ာ္”သာသနဓဇသိရီပဝရဓမၼာစရိယ၊ သက်သီဟအဘိဝံသဘြဲ႕ေတြ ရထားၿပီး ျဖစ္တဲ့အျပင္ ျမန္မာျပည္သာသနာ့သမိုင္းမွာ ပထမဆုံးျဖစ္တဲ့ “သက်သီဟ_ဝဋံသကာ” ဘြဲ႕ကိုလည္း ထူးထူးျခားျခား ရရွိေတာ္မူထားတာေၾကာင့္ “အာဒိကမၼိက ဝဋံသကာ” ႀကီးလည္း ျဖစ္ေနျပန္ပါေသးတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ေစတိယဂၤဏအသင္းႀကီးက ဆက္ကပ္တဲ့ “#အ႒ကထာျပန္အေက်ာ္” ဘြဲ႕ေတြကိုလည္း ရရွိထားတာေၾကာင့္ အင္မတန္ ထူးျခားလွတဲ့ သာသနာ့အာဇာနည္ဆရာေတာ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။

(၂) တိပိဋကစာေမးပြဲအေၾကာင္းကို အရင္ေျပာျပရပါဦးမယ္။ တိပိဋကစာေမးပြဲမွာ (၁) အာဂုမ္စာေမးပြဲနဲ႔ (၂) သေဘာေရးေျဖစာေမးပြဲ ဆိုၿပီး ၂ ပိုင္းရွိပါတယ္။

ျပ႒ာန္းက်မ္းစာေတြကေတာ့

(၁) ဝိနည္း ၅ က်မ္း (စာမ်က္ႏွာ ၂၂၆၀)၊ (၂) အဘိဓမၼာ ၇ က်မ္း (စာမ်က္ႏွာ ၄၉၄၁)၊ (၃) သုတၱန္ပိဋကထဲက ဒီဃနိကာယ္ ၃ က်မ္း (စာမ်က္ႏွာ ၇၇၉) ဆိုၿပီး စုစုေပါင္း စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၇၈၆၅ မ်က္ႏွာ (အုပ္ေရ ၂၀) ျဖစ္ပါတယ္။

မဇၩိမနိကာယ္၊ သံယုတၱနိကာယ္၊ အဂၤုတၱရနိကာယ္နဲ႔ ခုဒၵကနိကာယ္ (သုတၱန္ပိုင္း) ေတြကိုေတာ့ မျဖစ္မေန ေျဖဆိုစရာ မလိုပါဘူး။ ပိဋကသုံးပုံဟာ စုစုေပါင္း အုပ္ေရ ၄၀ ရွိေပမယ့္ တိပိဋကစာေမးပြဲမွာ သင္႐ိုးပိဋကအေနနဲ႔ အုပ္ေရ ၂၀ ကိုသာ ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။

“အာဂုမ္စာေမးပြဲ” ကို ဘယ္လိုက်င္းပသလဲ ?

“အာဂုမ္” စာေမးပြဲဆိုတာ…

၁) “ဘယ္စာပုဒ္ကို အစအဆုံး အကုန္ျပန္ျပပါ”

၂) “ဒီစာပုဒ္ရဲ႕ ေရွ႕နားက စာပုဒ္ကို ျပန္ျပပါ”

၃) “ဒီစာပုဒ္ရဲ႕ ေနာက္နားက စာပုဒ္ကို ျပန္ျပန္ပါ” စသည္ျဖင့္ ျပ႒ာန္းက်မ္းစာေတြကို ခေရေစ့တြင္းက် ေမးျမန္းတာျဖစ္ပါတယ္။

စာျပန္သံဃာက ပါးစပ္နဲ႔ ျပန္ေျဖတာကို စာေထာက္စာမဘုန္းႀကီးက နားနဲ႔ နားေထာင္ရတာေၾကာင့္ “ဂ” နဲ႔ “ဃ”၊ “ဇ” နဲ႔ “ဈ”၊ “ဋ” နဲ႔ “တ”၊ “ဌ” နဲ႔ “ထ”၊ “ဍ” နဲ႔ “ဒ”၊ “ဎ” နဲ႔ ဓ”၊ “ဏ” နဲ႔ “န”၊ “ဗ” နဲ႔ “ဘ”၊ “လ” နဲ႔ “ဠ” အသံမကြဲျပားပါဘူး။ ေရာၿပီး လုံးခ်လိုက္လို႔ ရပါတယ္။

မင္းကြန္းဆရာေတာ္ကေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ အသံေတာ္က ၾကည္လင္ျပတ္သားၿပီး ၾကည္ညိဳစရာ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။

စာျပန္ပြဲက်င္းပတဲ့ ရက္တိုင္းလိုလို စာနာတဲ့ ပရိသတ္ကလည္း အင္မတန္စည္ကားၿပီး အုန္းအုန္းသဲသဲ တစ္ခဲနက္ ျဖစ္ေနခဲ့တာေပါ့။

သမၼတႀကီး စပ္ေ႐ႊသိုက္၊ ဇာတ္ဆရာႀကီး ဂရိတ္ဦးဖိုးစိန္တို႔ဆိုရင္ အၿမဲလိုလို စာလာနာတတ္ၾကပါတယ္။

အာဂုမ္ေျဖတဲ့ေနရာမွာ တစ္ရက္ကို ၅ ႀကိမ္ေလာက္ပဲ မွားခြင့္၊ စာေထာက္ခြင့္ ရွိပါတယ္၊ ဒီထက္ပိုရင္ အက်အျဖစ္ သတ္မွတ္ပါတယ္။

မင္းကြန္းဆရာေတာ္ကေတာ့ အာဂုမ္ျပန္ရာမွာ သင္႐ိုးပိဋက ၂၀ အုပ္လုံးကို တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ မမွားယြင္းဘဲ ျပန္ဆိုႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ “ဝိသိ႒တိပိဋကဓရ” ဆိုတဲ့ ဘြဲ႕ထူးကိုလည္း ရရွိေတာ္မူပါတယ္။

ယေန႔ထိ တိပိဋကဆရာေတာ္ ၁၅ ပါးထဲမွာ “ဝိသိ႒တိပိဋကဓရ” ဘြဲ႕ရ ၂ ပါးသာရွိပါတယ္၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္နဲ႔ ဒုတိယတိပိဋကဓရ ပခုကၠဴဆရာေတာ္ အရွင္ေနမိႏၵတို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အာဂုမ္ျပန္ႏိုင္လို႔ အလြတ္ရထားေတာ့ ဘာအက်ိဳးရွိသလဲဆိုရင္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ စာအုပ္လွန္ေနစရာ မလိုဘူးေပါ့၊ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ လိုခ်င္တဲ့ စာပိုဒ္ကို ဉာဏ္နဲ႔ ရွာႏိုင္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ အခု က်က္မွတ္ျပန္ဆိုေနတဲ့ စာေတြကလည္း အရပ္ထဲက (သံသရာအက်ိဳး တစ္စြန္းတစ္စမွ မရွိတဲ့) ေလာကီစာေပေတြ မဟုတ္ပါဘူး။

သဗၺညဳဘုရားရွင္ရဲ႕ ေ႐ႊႏႈတ္ေတာ္ထြက္ တရားဓမၼကၡန္ေတြ ျဖစ္႐ုံသာမက နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ အျမတ္ဆုံး ပန္းတိုင္ကိုပါ လမ္းၫႊန္ျပႏိုင္တဲ့ အထက္တန္းပရိယတ္တရားေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ႐ြတ္လိုက္တိုင္း ႐ြတ္လိုက္တိုင္း ကုသိုလ္စိတ္ေတြ တိုးဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။

ဘုရားႏႈတ္ေတာ္ထြက္ စာေတြကို ခဏခဏ ႐ြတ္အံသရဇၩာယ္ေနရတဲ့ ပါးစပ္ဟာလည္း ေလာကမွာရွိသမွ် ပါးစပ္တကာထဲမွာ အဖိုးအတန္ဆုံး ပါးစပ္ပဲေပါ့။

အာဂုမ္စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ၿပီးမွ “#သေဘာေရးေျဖစာေမးပြဲ” ကို ေျဖဆိုခြင့္ရွိပါတယ္။ သေဘာေရးေျဖစာေမးပြဲဆိုတာ အာဂုမ္ျပန္ထားတဲ့ ပါဠိေတာ္၊ အဲဒီပါဠိေတာ္ရဲ႕ အ႒ကထာ၊ ဋီကာ၊

မူလဋီကာ၊ အႏုဋီကာ၊ မဓုဋီကာ၊ ေယာဇနာ၊ နိႆယ၊ ဂဏၭိ၊ အႏုဂဏၭိ၊ ဝိနိစၦယ အစရွိတဲ့ က်မ္းဂန္အစုံစုံမွာ လာတဲ့ ခဲရာခဲဆစ္ အဖုအထစ္မ်ိဳးစုံကို စာနဲ႔ေရးၿပီး ေျဖဆိုရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ (စာနဲ႔ေရးရတာဆိုေတာ့ အာဂုမ္ျပန္တုန္းကလို မပီကလာ ပီကလာနဲ႔ ျဖန္းခ် ၿဖီးခ်လို႔ မရေတာ့ဘူးေပါ့)

ေရးေျဖေျဖဆိုရာမွာ (၇၅) မွတ္ျပည့္မွ ေအာင္ျမင္ပါတယ္၊ (၈၅) မွတ္ရမွ ဂုဏ္ထူးနဲ႔ေအာင္ပါတယ္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားကေတာ့ ဘာသာရပ္တိုင္းကို ဂုဏ္ထူးနဲ႔ခ်ည္းေအာင္ျမင္တာေၾကာင့္ “မဟာတိပိဋကေကာဝိဒ” ဆိုတဲ့ ဘြဲ႕ထူးကိုလည္း ရရွိေတာ္မူပါတယ္။

တိပိဋကဆရာေတာ္ေတြထဲမွာ သင္႐ိုးပိဋကအကုန္လုံးကို ေရးေျဖဂုဏ္ထူးရထားတဲ့ ဆရာေတာ္ဆိုလို႔ “မင္းကြန္းဆရာေတာ္” တစ္ပါးတည္းသာ ရွိပါတယ္။

(၃) ဆရာေတာ္ဘုရားဟာ သက္ေတာ္ ၃၈ ႏွစ္ေလာက္မွ တိပိဋကစာေမးပြဲကို ေျဖဆိုခဲ့တာပါ။ သက္ေတာ္ ၄၂ ႏွစ္မွာ တိပိဋကရတာ‌ဆိုေတာ့ စာေျဖခ်ိန္ (၄) ႏွစ္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕တိပိဋကဆရာေတာ္ေတြဆို (၁၅) ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ထိ ၾကာတတ္ပါတယ္။

မင္းကြန္း ဓမၼနာဒေက်ာင္းတိုက္ရဲ႕ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ စာေမးပြဲအတြက္ပဲ အာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ခဲ့ပဲ ေန႔ဝါ ညဝါေတြကိုလည္း ပို႔ခ်ေတာ္မူရင္း တိပိဋကစာေပေတြကို အပတ္တကုတ္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းေတာ္မူခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေမးပြဲအတြက္ လုပ္ေနစဥ္မွာလည္း ဆ႒သဂၤါယနာအတြက္ ဝိနည္း-မဟာဝါပါဠိေတာ္ကိုလည္း ဦးေဆာင္သုဓ္သင္ခဲ့ရပါေသးတယ္။

(က) ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ၃ ႀကိမ္ေျမာက္ တိပိဋကစာေမးပြဲမွာ ဝိနည္းပိဋက ၅ က်မ္း (စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၂၂၆၀) ကို အာဂုမ္ + ေရးေျဖ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို ဂုဏ္ထူးနဲ႔ခ်ည္း ေအာင္ျမင္ေတာ္မူတာေၾကာင့္ “#ဝိသိ႒ဝိနယဓရ_မဟာဝိနယေကာဝိဒ” ဘြဲ႕ကို ရရွိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဘုရား ေရးေျဖေျဖတုန္းက အမွတ္စာရင္းေလးကို ေဖာ္ျပပါဦးမယ္

ဘာသာရပ္တိုင္းကို ဂုဏ္ထူးနဲ႔ခ်ည္း ေအာင္ျမင္ေတာ္မူထားတာျဖစ္ပါတယ္။

၁) ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္ – (၈၉) မွတ္

၂) ပါစိတ္ပါဠိေတာ္ – (၉၉) မွတ္

၃) မဟာဝါပါဠိေတာ္ – (၉၂) မွတ္

၄) စူဠဝါပါဠိေတာ္ – (၉၈) မွတ္

၅) ပရိဝါပါဠိေတာ္ – (၁၀၀) မွတ္

(ခ) ၁၉၅၁ ခုႏွစ္၊ ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ တိပိဋကစာေမးပြဲမွာ အဘိဓမၼာပိဋကေရွ႕ပိုင္း ၅ က်မ္း (စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၁၄၉၀) ကို အာဂုမ္ + ေရးေျဖ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို ဂုဏ္ထူးနဲ႔ခ်ည္း ေအာင္ျမင္ေတာ္မူတာေၾကာင့္ “#ဝိသိ႒မူလအာဘိဓမၼိက_မဟာအဘိဓမၼေကာဝိဒ” ဘြဲ႕ကို ရရွိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အဘိဓမၼာေရွ႕ပိုင္း ငါးက်မ္းလုံး (အုပ္ေရ ၄ အုပ္) ကို အာဂုမ္ျပန္ဆိုရာမွာ အေထာက္အမကင္းကင္းနဲ႔ ျပန္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ ေရးေျဖေျဖဆိုရာမွာလည္း ေအာင္မွတ္ရာခိုင္ႏႈန္း (၉၄) မွတ္ ရရွိေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။

(ဂ) ၁၉၅၂ ခုႏွစ္၊ ၅ ႀကိမ္ေျမာက္ တိပိဋကစာေမးပြဲမွာ အဘိဓမၼာေနာက္ပိုင္း ၂ က်မ္း (စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၃၅၅၁) ကို အာဂုမ္ + ေရးေျဖ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို ဂုဏ္ထူးနဲ႔ခ်ည္း ေအာင္ျမင္ေတာ္မူတာေၾကာင့္ “#ဝိသိ႒အာဘိဓမၼိက_မဟာအဘိဓမၼေကာဝိဒ” ဘြဲ႕ကို ရရွိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အဘိဓမၼာေနာက္ပိုင္းက ယမိုက္နဲ႔ ပ႒ာန္း ၂ က်မ္းတည္းဆိုေပမယ့္ အုပ္ေရ (၈) အုပ္ေတာ
င္ ရွိတာေၾကာင့္ အင္မတန္မ်ားပါတယ္။ သေဘာေရးေျဖစာေမးပြဲမွာ က်မ္းတိုင္းမွာ ေအာင္မွတ္ (၉၄) ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

(ဃ) ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ ၆ ႀကိမ္ေျမာက္ တိပိဋကစာေမးပြဲမွာ ဒီဃနိကာယ္ ၃ က်မ္း (စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၇၇၉) ကို အာဂုမ္ + ေရးေျဖ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးကို ဂုဏ္ထူးနဲ႔ခ်ည္း ေအာင္ျမင္ေတာ္မူတာေၾကာင့္ “ဝိသိ႒ဒီဃဘာဏက_မဟာဒီဃနိကာယေကာဝိဒ” ဘြဲ႕ကို ရရွိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

သေဘာေရးေျဖ စာေမးပြဲေျဖရာမွာ က်မ္းတိုင္းကို ဂုဏ္ထူးနဲ႔ခ်ည္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။

၁) သုတ္သီလကၡန္ပါဠိေတာ္ – (၉၃) မွတ္

၂) သုတ္မဟာဝါပါဠိေတာ္ – (၉၇) မွတ္

၃) သုတ္ပါေထယ်ပါဠိေတာ္ – (၉၇) မွတ္

(၄) မင္းကြန္းဆရာေတာ္ အရွင္ဝိစိတၱသာရာဘိဝံသမေထရ္ျမတ္မွာ ပထမဆုံး တိပိဋက (အာဒိကမၼိက) ျဖစ္တဲ့အျပင္ အာဂုမ္ေရာ ေရးေျဖပါ ဂုဏ္ထူးနဲ႔ခ်ည္း ေအာင္ျမင္ထားတဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ “#ဝိသိ႒တိပိဋကဓရ_မဟာတိပိဋကေကာဝိဒ” ဘြဲ႕ရ ဆရာေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။

တိပိဋကဆရာေတာ္ေတြထဲမွာေတာ့ ခ်ီးက်ဴးလို႔မဆုံးတဲ့ အထူးျခားဆုံးေသာ ဆရာေတာ္ပါပဲ။ဆရာေတာ္ဘုရား တိပိဋကေအာင္ၿပီး မၾကာမီမွာပဲ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၃) ရက္မွာ သမၼတအိမ္ေတာ္မွာ ခ်ီးက်ဴးပြဲက်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ကိုလည္း “#တိပိဋကဓရ_ဓမၼဘ႑ာဂါရိက” တံဆိပ္ေတာ္ကို ဆက္ကပ္လႉဒါန္းခဲ့ပါတယ္။

မင္းကြန္းတိပိဋကဓရဆရာေတာ္ဟာ ဆ႒သံဂါယနာတင္ပြဲႀကီးမွာလည္း အေျဖဆရာေတာ္ (ဝိႆဇၨက) အျဖစ္ အစအဆုံး တာဝန္ယူေတာ္မူခဲ့တဲ့အျပင္ –

(၁) ဆ႒သံဂီတိကာရကတာဝန္

(၂) ဆ႒သံဂီတိဘာရနိတၳာရကတာဝန္

(၃) ပါဠိဝိေသာဓကတာဝန္၊

(၄) ပဋိဝိေသာဓကတာဝန္၊

(၅) ဩသာနေသာေဓယ်ပတၱပါဌကတာဝန္

(၆) အ႒ကထာသံဂီတိကာရကတာဝန္

(၇) ဋီကာသံဂီတိကာရကတာဝန္ – အစရွိတဲ့ တာဝန္ေတြကိုပါ စြမ္းစြမ္းတမံ ထမ္းေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

(၅) ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကတည္းက ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ထိ “#တိပိဋကဓရ_တိပိဋကေကာဝိဒ” ဘြဲ႕ရ ဆရာေတာ္ (၁၅) ပါး ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

(၁) မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ

(၂) ပခုကၠဴတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ေနမိႏၵ

(၃) ျပည္တိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ေကာသလႅ

(၄) ရန္ကုန္တိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရ

(၅) ေယာတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္သိရိႏၵာဘိဝံသ

(၆) ေရစႀကိဳတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ဝါယာမိႏၵာဘိဝံသ

(၇) ေမာ္ကြၽန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္သီလကၡႏၶာဘိဝံသ

(၈) ျမင္းမူတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ဝံသပါလာလကၤာရ

(၉) ျမင္းၿခံတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ဂႏၶမာလာလကၤာရ

(၁၀) စြန္းလြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္သုႏၵရ

(၁၁) ရမၼာဝတီတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ဣႏၵပါလ

(၁၂) စစ္ကိုင္းတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္အဘိဇာတာဘိဝံသ

(၁၃) ဘုတလင္တိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ဣႏၵာစရိယ

(၁၄) ကေမာၻဇတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ဝီရိယာနႏၵ

(၁၅) ေက်ာက္ပန္းေတာင္းတိပိဋကဆရာေတာ္ အရွင္ပညာဝံသာဘိဝံသ

#တိပိဋက#တိပိဋကစာေမးပြဲ#ပထမဆုံးတိပိဋက#မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး