စုပ္ခြက္ငါးမ်ား ေပါက္ပြားမႈႏွဳန္း မ်ားျပားလြန္းတာေၾကာင့္ ေနာင္ဆို ငါးကို ႏိုင္ငံျခားက မွာစားရပါေတာ့မယ္
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္မ်ားတြင္ စုပ္ခြက္ငါးမ်ား အမ်ားအျပား ေတြ႕ရွိလာရျခင္းေၾကာင့္ ငါးအထြက္ႏူန္း ေလ်ာ့က်လာၿပီး ေဒသခံေရလုပ္သားမ်ား အခက္အခဲ ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္းသိရသည္။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ အင္းမ်ားတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ (၅) ႏွစ္ခန႔္မွ စတင္ကာ စုပ္ခြက္ငါးမ်ား အမ်ားအျပား ေတြ႕ရွိလာေၾကာင္း ပိုက္ တစ္ႀကိမ္ေဖာ္လွ်င္ စုပ္ခြက္ငါး ပိသာေထာင္ႏွင့္ခ်ီကာ ပါရွိၿပီး
အဆိုပါ စုပ္ခြက္ငါးမ်ားကို စားသုံးသူ မရွိျခင္း၊ ေရာင္းခ်၍ မရျခင္းေၾကာင့္ မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးေနရသည္ ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာပါသည္။
“(၅) ႏွစ္အတြင္း သိသိ သာသာ စုပ္ခြက္ငါးေတြ အေတြ႕မ်ားလာတယ္။ ပိုက္ တစ္ခါေဖာ္ရင္ ပိႆာေထာင္ခ်ီေတြ႕တယ္။ က်န္တဲ့ငါးေတြက သူတို႔နဲ႔ပြတ္တိုက္မိရင္ ေသတယ္။
ဟိုတေလာက ငါးလပိ၊ ငါးၾကင္း ပိႆာ ေထာင္ခ်ီေသခဲ့တယ္။ စုပ္ခြက္ငါးေတြက ငါးသားေပါက္ေတြကို စားတယ္၊ ေအာက္ကေ ရေမွာ္ေတြကိုလည္း စားတယ္၊ မ်ိဳးပြားႏူန္းကလည္း သိပ္ျမန္တယ္။
တစ္ႏွစ္ကို (၅) ႀကိမ္ေလာက္ သားေပါက္တယ္။ အင္းတိုင္း လိုလို ျဖစ္ေန ၾကတာ။ ဒီစုပ္ခြက္ငါးေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာေတာ့ ေရာင္းတန္းဝင္ ငါး အထြက္ႏူန္း ေလ်ာ့လာတယ္။
ေရလုပ္သားေတြလည္း အမ်ားႀကီး အခက္အခဲ ျဖစ္လာတယ္။ စုပ္ခြက္ငါးကို စားလည္း မစားၾက၊ ေရာင္းလည္း မရေတာ့ မီးရႈိ႕ပစ္ရတယ္” ဟု ေဒသံခံ ဦးထြန္းရီက ေျပာသည္။
စုပ္ခြက္ငါးမ်ားသည္ ျမန္မာ့ေဒသရင္း ငါးမ်ိဳးစိတ္ မဟုတ္ဘဲ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားမွ အလွေမြးငါးအျဖစ္ တင္သြင္းလာၿပီး စုပ္ခြက္ငါးမ်ား ႀကီးျပင္း လာေသာအခါ
ေမြးျမဴသူမ်ားက ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ နီးစပ္ရာ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားအတြင္း စြန႔္ပစ္ရာမွ ပ်ံ႕ပြားလာျခင္း ျဖစ္သည္။
စုပ္ခြက္ငါးမ်ားသည္ ေရညႇိစားၿပီး အၾကမ္းခံေသာ ငါးမ်ိဳးစိတ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စုပ္ခြက္ငါးမ်ိဳးသည္ သဘာဝေရကန္(သို႔မဟုတ္) ငါးကန္မ်ား၏ ေအာက္ေျခရွိ အက်ိအခြၽဲ၊ ေရညႇိ၊ တီေကာင္၊ ေရေနအင္းဆက္ သားေလာင္းမ်ားကို စားသုံးၿပီး တြင္းတူး အသိုက္လုပ္မ်ိဳးပြားေလ့ ရွိေၾကာင္း၊
စုပ္ခြက္ငါးမ်ားသည္ အသားစားငါး မဟုတ္ေသာ္လည္း ငါးကန္အတြင္း ေျခာက္ေသြ႕သည့္ရာသီ ေရရွားပါးခ်ိန္တြင္ ျပင္ပေလကို တိုက္႐ိုက္ ရႈရႈိက္ကာ အသက္ရွင္ေနႏိုင္စြမ္း ရွိေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ငါးလုပ္ငန္း ဦးစီးဌာနက ထုတ္ျပန္ ထားသည္။
စုပ္ခြက္ငါးမ်ား၏ ျပင္ပ႐ုပ္လကၡဏာႏွင့္ အ႐ိုးမာၿပီး အသားနည္းသည့္ အတြက္ ယင္းငါးကိုစားသုံးသူ နည္းပါးေၾကာင္း၊ စုပ္ခြက္ငါးသည္ ငါးကန္အတြင္း ကန္ေဘာင္တြင္ က်င္းတူးေနေလ့ ရွိေသာေၾကာင့္
ကန္ေဘာင္ပ်က္စီးျခင္း၊ ေက်ာဆူးေတာင္ႏွင့္ ရင္ေရယက္ ဆူးေတာင္မ်ားသည္ မာေၾကာၿပီး ရွည္လွ်ားသည့္ အတြက္ ပိုက္ဆြဲငါးေဖာ္ရာတြင္ ငါးဖမ္းပိုက္မ်ားျဖင့္ ညိကာ ပိုက္ပ်က္ဆီးေစျခင္းမ်ား ႀကဳံရသည္။
သဘာဝေရျပင္ (သို႔) ငါးကန္မ်ား အတြင္း စုပ္ခြက္ငါး ေရာက္ရွိပါက အလုံးစုံ ဖယ္ရွားပစ္ရန္ ခက္ခဲေၾကာင္း၊ စုပ္ခြက္ငါးမ်ားသည္ ေဒသမ်ိဳးရင္း ငါးမ်ားႏွင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သြယ္ဝိုက္ ထိခိုက္ေစႏိုင္ေၾကာင္း ငါးလုပ္ငန္းဦးစီးဌာနက ထုတ္ျပန္ ထားသည္။
မူရင္းေရးသားသူအား ေလစားစြာျဖင့္ ခရက္ဒစ္ေပးပါသည္။
Unicode
စုပ်ခွက်ငါးများ ပေါက်ပွားမှုနှုန်း များပြားလွန်းတာကြောင့် နောင်ဆို ငါးကို နိုင်ငံခြားက မှာစားရပါတော့မယ်
စစ်ကိုင်းမြို့နယ်အတွင်းရှိ မြစ်ချောင်း အင်းအိုင်များတွင် စုပ်ခွက်ငါးများ အများအပြား တွေ့ရှိလာရခြင်းကြောင့် ငါးအထွက်နူန်း လျော့ကျလာပြီး ဒေသခံရေလုပ်သားများ အခက်အခဲ ဖြစ်ပေါ်နေကြောင်းသိရသည်။
စစ်ကိုင်းမြို့နယ်အတွင်းရှိ အင်းများတွင် လွန်ခဲ့သည့် (၅) နှစ်ခန့်မှ စတင်ကာ စုပ်ခွက်ငါးများ အများအပြား တွေ့ရှိလာကြောင်း ပိုက် တစ်ကြိမ်ဖော်လျှင် စုပ်ခွက်ငါး ပိသာထောင်နှင့်ချီကာ ပါရှိပြီး
အဆိုပါ စုပ်ခွက်ငါးများကို စားသုံးသူ မရှိခြင်း၊ ရောင်းချ၍ မရခြင်းကြောင့် မီးရှို့ဖျက်ဆီးနေရသည် ဟု ဒေသခံများက ပြောပါသည်။
“(၅) နှစ်အတွင်း သိသိ သာသာ စုပ်ခွက်ငါးတွေ အတွေ့များလာတယ်။ ပိုက် တစ်ခါဖော်ရင် ပိဿာထောင်ချီတွေ့တယ်။ ကျန်တဲ့ငါးတွေက သူတို့နဲ့ပွတ်တိုက်မိရင် သေတယ်။
ဟိုတလောက ငါးလပိ၊ ငါးကြင်း ပိဿာ ထောင်ချီသေခဲ့တယ်။ စုပ်ခွက်ငါးတွေက ငါးသားပေါက်တွေကို စားတယ်၊ အောက်ကေ ရမှော်တွေကိုလည်း စားတယ်၊ မျိုးပွားနူန်းကလည်း သိပ်မြန်တယ်။
တစ်နှစ်ကို (၅) ကြိမ်လောက် သားပေါက်တယ်။ အင်းတိုင်း လိုလို ဖြစ်နေ ကြတာ။ ဒီစုပ်ခွက်ငါးတွေ အများကြီး ဖြစ်လာတော့ ရောင်းတန်းဝင် ငါး အထွက်နူန်း လျော့လာတယ်။
ရေလုပ်သားတွေလည်း အများကြီး အခက်အခဲ ဖြစ်လာတယ်။ စုပ်ခွက်ငါးကို စားလည်း မစားကြ၊ ရောင်းလည်း မရတော့ မီးရှို့ပစ်ရတယ်” ဟု ဒေသံခံ ဦးထွန်းရီက ပြောသည်။
စုပ်ခွက်ငါးများသည် မြန်မာ့ဒေသရင်း ငါးမျိုးစိတ် မဟုတ်ဘဲ ပြည်ပနိုင်ငံများမှ အလှမွေးငါးအဖြစ် တင်သွင်းလာပြီး စုပ်ခွက်ငါးများ ကြီးပြင်း လာသောအခါ
မွေးမြူသူများက ဆက်လက် ထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်း မရှိတော့ဘဲ နီးစပ်ရာ မြစ်ချောင်းများအတွင်း စွန့်ပစ်ရာမှ ပျံ့ပွားလာခြင်း ဖြစ်သည်။
စုပ်ခွက်ငါးများသည် ရေညှိစားပြီး အကြမ်းခံသော ငါးမျိုးစိတ် ဖြစ်ကြောင်း၊ စုပ်ခွက်ငါးမျိုးသည် သဘာဝရေကန်(သို့မဟုတ်) ငါးကန်များ၏ အောက်ခြေရှိ အကျိအချွဲ၊ ရေညှိ၊ တီကောင်၊ ရေနေအင်းဆက် သားလောင်းများကို စားသုံးပြီး တွင်းတူး အသိုက်လုပ်မျိုးပွားလေ့ ရှိကြောင်း၊
စုပ်ခွက်ငါးများသည် အသားစားငါး မဟုတ်သော်လည်း ငါးကန်အတွင်း ခြောက်သွေ့သည့်ရာသီ ရေရှားပါးချိန်တွင် ပြင်ပလေကို တိုက်ရိုက် ရှုရှိုက်ကာ အသက်ရှင်နေနိုင်စွမ်း ရှိကြောင်း မြန်မာနိုင်ငံ ငါးလုပ်ငန်း ဦးစီးဌာနက ထုတ်ပြန် ထားသည်။
စုပ်ခွက်ငါးများ၏ ပြင်ပရုပ်လက္ခဏာနှင့် အရိုးမာပြီး အသားနည်းသည့် အတွက် ယင်းငါးကိုစားသုံးသူ နည်းပါးကြောင်း၊ စုပ်ခွက်ငါးသည် ငါးကန်အတွင်း ကန်ဘောင်တွင် ကျင်းတူးနေလေ့ ရှိသောကြောင့်
ကန်ဘောင်ပျက်စီးခြင်း၊ ကျောဆူးတောင်နှင့် ရင်ရေယက် ဆူးတောင်များသည် မာကြောပြီး ရှည်လျှားသည့် အတွက် ပိုက်ဆွဲငါးဖော်ရာတွင် ငါးဖမ်းပိုက်များဖြင့် ညိကာ ပိုက်ပျက်ဆီးစေခြင်းများ ကြုံရသည်။
သဘာဝရေပြင် (သို့) ငါးကန်များ အတွင်း စုပ်ခွက်ငါး ရောက်ရှိပါက အလုံးစုံ ဖယ်ရှားပစ်ရန် ခက်ခဲကြောင်း၊ စုပ်ခွက်ငါးများသည် ဒေသမျိုးရင်း ငါးများနှင့် သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သွယ်ဝိုက် ထိခိုက်စေနိုင်ကြောင်း ငါးလုပ်ငန်းဦးစီးဌာနက ထုတ်ပြန် ထားသည်။
မူရင်းရေးသားသူအား လေစားစွာဖြင့် ခရက်ဒစ်ပေးပါသည်။
Leave a Reply