ေတာက ရမ္းကု ေဒါက္တာနဲ႔ ၿမိဳ႕က ပညာစမ္းတဲ့ မမေတြ႕ၾကေလေသာအခါ…
နယ္ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးေတြမွာ… ရမ္းကုေတြ ေခတ္ေကာင္းစဥ္ကေပါ့ ရမ္းကုတေယာက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးတယ္။
ႀကီးရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကလည္း ဘာေရာဂါပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူေပးတဲ့ ေဆးကေတာ့.. ဘာမီတြန္ပဲအာ့ေၾကာင့္ နာမည္အရင္းေတာင္ ေပ်ာက္ၿပီး
အားလုံး သိၾကတာကေတာ့ သူ႔နာမည္ ေဒါက္တာဘာမီတြန္ တေန႔ေတာ့ .. ၿမိဳ႕ႀကီးကေန အလည္ေရာက္လာ တဲ့ မတ္မတ္တေယာက္က
ေဒါက္တာဘာမီတြန္ကို ပညာစမ္းခ်င္လို႔ သူ႔သမီးေလးကို ေခၚသြားၿပီး” ဆရာ ကြၽန္မသမီးေလးဖ်ားခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနလို႔ပါ ” ဆိုေတာ့…
ေပးလိုက္တဲ့ ေဆးက ဘာမီတြန္ပဲ အာ့နဲ႔ ေနာက္ရက္မွာ တခါထပ္သြားတယ္” ဆရာ ကြၽန္မႏူံးေညာင္းၿပီး ေခါင္းမၾကည္သလို ျဖစ္ေနလို႔ပါ ” ဆိုေတာ့…
ေပးလိုက္တဲ့ ေဆးက ဘာမီတြန္ပဲ မတ္မတ္လည္း သိပ္ေတာ့ မေက်နပ္ေသးဘူး ဒီရမ္းကု ဘာမီတြန္ေဆးေပးလို႔ မရေအာင္
ဘာေရာဂါလို႔ ေျပာရမလဲ အသည္းသန္ စဥ္းစားေနရတာ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ ၾကာသြားတယ္
အဲ ! စဥ္းစားလို႔ရၿပီဆိုတဲ့ေန႔ က်ေတာ့… ေဒါက္တာဘာမီတြန္ရဲ႕ ေဆးခန္းထဲကို ရင္ေကာ့ဝင္သြားတယ္
ဒင္း ဒီတခါေတာ့ ဘာေဆးေပးမလဲေပါ့ ” ဆရာ ကြၽန္မ ကေလး မလိုခ်င္လို႔ သားဆက္ျခားခ်င္လို႔ပါ “လို႔လည္း ေျပာလိုက္ေရာ
ဒီတခါေတာ့… ေဒါက္တာ ဘာမီတြန္လည္း ေခါင္းစား သြားတယ္ ထင္တယ္…
ဖင္ကုပ္လိုက္ ေခါင္းကုပ္လိုက္ လုပ္ေနတယ္။ မတ္မတ္ကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတာေပါ့ ဒင္း ဒီတခါေတာ့ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလည္း ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ က်ိတ္ေပ်ာ္ေနတာေပါ့။
ဒါေပမဲ့ မတ္မတ္ရဲ႕ အေပ်ာ္ေတြ ၾကာၾက ာမခံပါဘူး .. ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ေဒါက္တာဘာမီတြန္ေျပာလိုက္တာက
” ေအးဗ်ာ ဘာမီတြန္ပဲ ယူသြားလိုက္ပါ။ မ်ားမ်ားေပးလိုက္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ား မေသာက္နဲ႔ ခင္ဗ်ားေယာက္်ား ကိုသာ တိုက္လိုက္ပါ”…တဲ့….
အဲ့ဒါလည္း ဟုတ္ေနတာပဲေလ… ေယာက္်ား ကို ဘာမီတြန္ ေန႔တိုင္း တိုက္ရင္ ေန႔တိုင္း အိပ္ၿပီေလ… ဘားမွ မဘာႏိုင္ေတာ့ သားဆက္ျခားၿပီေပါ့…။ တိန္…!!!
Crd
Unicode
တောက ရမ်းကု ဒေါက်တာနဲ့ မြို့က ပညာစမ်းတဲ့ မမတွေ့ကြလေသောအခါ…
နယ်မြို့သေးသေးလေးတွေမှာ… ရမ်းကုတွေ ခေတ်ကောင်းစဉ်ကပေါ့ ရမ်းကုတယောက်ကတော့ တော်တော်နာမည်ကြီးတယ်။
ကြီးရတဲ့အကြောင်းရင်းကလည်း ဘာရောဂါပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူပေးတဲ့ ဆေးကတော့.. ဘာမီတွန်ပဲအာ့ကြောင့် နာမည်အရင်းတောင် ပျောက်ပြီး
အားလုံး သိကြတာကတော့ သူ့နာမည် ဒေါက်တာဘာမီတွန် တနေ့တော့ .. မြို့ကြီးကနေ အလည်ရောက်လာ တဲ့ မတ်မတ်တယောက်က
ဒေါက်တာဘာမီတွန်ကို ပညာစမ်းချင်လို့ သူ့သမီးလေးကို ခေါ်သွားပြီး” ဆရာ ကျွန်မသမီးလေးဖျားချင်သလိုလို ဖြစ်နေလို့ပါ ” ဆိုတော့…
ပေးလိုက်တဲ့ ဆေးက ဘာမီတွန်ပဲ အာ့နဲ့ နောက်ရက်မှာ တခါထပ်သွားတယ်” ဆရာ ကျွန်မနူံးညောင်းပြီး ခေါင်းမကြည်သလို ဖြစ်နေလို့ပါ ” ဆိုတော့…
ပေးလိုက်တဲ့ ဆေးက ဘာမီတွန်ပဲ မတ်မတ်လည်း သိပ်တော့ မကျေနပ်သေးဘူး ဒီရမ်းကု ဘာမီတွန်ဆေးပေးလို့ မရအောင်
ဘာရောဂါလို့ ပြောရမလဲ အသည်းသန် စဉ်းစားနေရတာ နှစ်ရက်သုံးရက်လောက် ကြာသွားတယ်
အဲ ! စဉ်းစားလို့ရပြီဆိုတဲ့နေ့ ကျတော့… ဒေါက်တာဘာမီတွန်ရဲ့ ဆေးခန်းထဲကို ရင်ကော့ဝင်သွားတယ်
ဒင်း ဒီတခါတော့ ဘာဆေးပေးမလဲပေါ့ ” ဆရာ ကျွန်မ ကလေး မလိုချင်လို့ သားဆက်ခြားချင်လို့ပါ “လို့လည်း ပြောလိုက်ရော
ဒီတခါတော့… ဒေါက်တာ ဘာမီတွန်လည်း ခေါင်းစား သွားတယ် ထင်တယ်…
ဖင်ကုပ်လိုက် ခေါင်းကုပ်လိုက် လုပ်နေတယ်။ မတ်မတ်ကတော့ ပျော်နေတာပေါ့ ဒင်း ဒီတခါတော့ ဘာတတ်နိုင်သေးလည်း ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ကျိတ်ပျော်နေတာပေါ့။
ဒါပေမဲ့ မတ်မတ်ရဲ့ အပျော်တွေ ကြာကြ ာမခံပါဘူး .. ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ဒေါက်တာဘာမီတွန်ပြောလိုက်တာက
” အေးဗျာ ဘာမီတွန်ပဲ ယူသွားလိုက်ပါ။ များများပေးလိုက်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျား မသောက်နဲ့ ခင်ဗျားယောက်ျား ကိုသာ တိုက်လိုက်ပါ”…တဲ့….
အဲ့ဒါလည်း ဟုတ်နေတာပဲလေ… ယောက်ျား ကို ဘာမီတွန် နေ့တိုင်း တိုက်ရင် နေ့တိုင်း အိပ်ပြီလေ… ဘားမှ မဘာနိုင်တော့ သားဆက်ခြားပြီပေါ့…။ တိန်…!!!
Crd
Leave a Reply