မိဘေတြ ကို ျပန္စားတဲ့ ကင္းၿမီးေကာက္ပမာ သားသမီးေတြ မျဖစ္ပါေစနဲ႔…..

zawgyi

မိဘေတြ ကို ျပန္စားတဲ့ ကင္းၿမီးေကာက္ပမာ သားသမီးေတြ မျဖစ္ပါေစနဲ႔…..

ကင္းၿမီးေကာက္ မိခင္ေတြ ရဲ႕ သေဘာ သဘာဝ က ကေလး ေပါက္ဖြားၿပီး တဲ့ေနာက္မွာ မိမိကေလး ေတြကို မိမိခႏၶာကိုယ္မွ ာ တက္ခိုင္းထားတာ ပါပဲ….

ကင္းၿမီးေကာက္ အေပါက္ေလးေတြ ဟာ ကင္းၿမီးေကာက္ မိခင္ႀကီး ရဲ႕ ကိုယ္မွာ ေနရင္း နဲ႔ ကင္းၿမီးေကာက္မိခင္ ရဲ႕ ကိုယ္က အသားေတြကိုပါ တေျဖးေျဖး စားလိုက္ ၾကတယ္။
‌
‌ဘယ္ေလာက္ထိ ကင္းၿမီးေကာက္မႀကီး ရဲ႕ ကိုယ္က အသားေတြကို စားလည္းဆိုရင္ အသားေတြ အားလုံး ကုန္သြားၿပီး ကင္းၿမီးေကာက္မႀကီး ေသဆုံးသြားတဲ့ အထိေပါ့…..

သူတို႔ အေမလည္း ေသေရာ……. သူတို႔ေလးေတြလည္း ႀကီးလာေရာေပါ့..သူတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း သြားႏိုင္ လာႏိုင္ ႐ုံမက ရွာေဖြ စားေသာက္ ႏိုင္ေနၿပီေပါ့…

ယေန႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေျခအေနကလည္း အဲ့ကင္းၿမီးေကာက္ေပါက္ေလးေတြ လို ျဖစ္ေနတယ္…မိဘ ျဖစ္သူက ဘဝ တေလွ်ာက္လုံး ကိုယ့္သားေတြ သမီးေတြ အတြက္ မိမိဘဝ ကို ေသြး ေခြၽးရင္းၿပီး ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ ၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ သားေတြ သမီးေတြ ႀကီးလာတဲ့ အခါ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ အိမ္ေထာင္ ျပဳလိုက္ ၾကတယ္… အဲ့ အခ်ိန္ မိဘ‌ေတြက အိုေနၿပီေလ…. သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ လည္း ရွာေဖြ မစားေသာက္ႏိုင္တဲ့ အ႐ြယ္ေပါ့……..

ထိုအခါ တခ်ိဳ႕ သားသမီး ေတြက မိဘေတြကို ေျပာၾက ေသးတယ္..အေမတို႔ အသုံးမက်လို႔ အေဖတို႔ အသုံးမက် လို႔ က်ေနာ္ က်မတို႔ဘဝ ဒီလို ျဖစ္ေနတာတဲ့..ဆိုၿပီး အျပစ္ဖို႔တတ္ၾက ျပန္ေသးတယ္….

ျပီးေတာ့ အဲ့လို အသက္႐ြယ္ႀကီးလာတဲ့ သနားစရာ မိဘေတြကို ျပန္လည္ မေစာင့္ေရွာက္တဲ့ အျပင္ ပစ္ထား လိုက္ၾကတယ္……

အဲ့လို မိဘေက်းဇူးကို မသိတတ္ပဲ ပစ္ပယ္ထားတဲ့ သားသမီးေတြဟာ ကင္းၿမီး‌ေတြ နဲ႔ ပမာတူတယ္…..

Credit to Orginal writer

unicode

မိဘတွေ ကို ပြန်စားတဲ့ ကင်းမြီးကောက်ပမာ သားသမီးတွေ မဖြစ်ပါစေနဲ့…..

ကင်းမြီးကောက် မိခင်တွေ ရဲ့ သဘော သဘာဝ က ကလေး ပေါက်ဖွားပြီး တဲ့နောက်မှာ မိမိကလေး တွေကို မိမိခန္ဓာကိုယ်မှ ာ တက်ခိုင်းထားတာ ပါပဲ….

ကင်းမြီးကောက် အပေါက်လေးတွေ ဟာ ကင်းမြီးကောက် မိခင်ကြီး ရဲ့ ကိုယ်မှာ နေရင်း နဲ့ ကင်းမြီးကောက်မိခင် ရဲ့ ကိုယ်က အသားတွေကိုပါ တဖြေးဖြေး စားလိုက် ကြတယ်။
‌
‌ဘယ်လောက်ထိ ကင်းမြီးကောက်မကြီး ရဲ့ ကိုယ်က အသားတွေကို စားလည်းဆိုရင် အသားတွေ အားလုံး ကုန်သွားပြီး ကင်းမြီးကောက်မကြီး သေဆုံးသွားတဲ့ အထိပေါ့…..

သူတို့ အမေလည်း သေရော……. သူတို့လေးတွေလည်း ကြီးလာရောပေါ့..သူတို့ ကိုယ်တိုင်လည်း သွားနိုင် လာနိုင် ရုံမက ရှာဖွေ စားသောက် နိုင်နေပြီပေါ့…

ယနေ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အခြေအနေကလည်း အဲ့ကင်းမြီးကောက်ပေါက်လေးတွေ လို ဖြစ်နေတယ်…မိဘ ဖြစ်သူက ဘဝ တလျှောက်လုံး ကိုယ့်သားတွေ သမီးတွေ အတွက် မိမိဘဝ ကို သွေး ချွေးရင်းပြီး ပြုစု ပျိုးထောင် ကြတယ်။

ဒါပေမယ့် သားတွေ သမီးတွေ ကြီးလာတဲ့ အခါ ကိုယ်စီ ကိုယ်စီ အိမ်ထောင် ပြုလိုက် ကြတယ်… အဲ့ အချိန် မိဘ‌တွေက အိုနေပြီလေ…. သူတို့ ကိုယ်တိုင် လည်း ရှာဖွေ မစားသောက်နိုင်တဲ့ အရွယ်ပေါ့……..

ထိုအခါ တချို့ သားသမီး တွေက မိဘတွေကို ပြောကြ သေးတယ်..အမေတို့ အသုံးမကျလို့ အဖေတို့ အသုံးမကျ လို့ ကျနော် ကျမတို့ဘဝ ဒီလို ဖြစ်နေတာတဲ့..ဆိုပြီး အပြစ်ဖို့တတ်ကြ ပြန်သေးတယ်….

ပြီးတော့ အဲ့လို အသက်ရွယ်ကြီးလာတဲ့ သနားစရာ မိဘတွေကို ပြန်လည် မစောင့်ရှောက်တဲ့ အပြင် ပစ်ထား လိုက်ကြတယ်……

အဲ့လို မိဘကျေးဇူးကို မသိတတ်ပဲ ပစ်ပယ်ထားတဲ့ သားသမီးတွေဟာ ကင်းမြီး‌တွေ နဲ့ ပမာတူတယ်…..

Credit to Orginal writer