“မသာစ ေဆာင္၊ ေက်ာင္းစ ေရွာင္”ဆိုတဲ့ ဆို႐ိုးစကားရဲ႕ ဆိုလိုရင္းအဓိပၸါယ္
“မသာစ ေဆာင္…ေက်ာင္းစ ေရွာင္” ဟူေသာ ေရွးဆို႐ိုး ဆုံးမစကား ရွိ၏ ။ “ မသာစ ေဆာင္ ” ဆိုသည္မွာ နာေရး အသုဘတို႔၌ ေဝငွသည့္ သံေဝဂလကၤာမ်ား ပါေသာ ယပ္ေတာင္တို႔ကို ေဆာင္ထားျခင္းျဖင့္ ထိုယပ္ေတာင္ကိုျမင္တိုင္း… ထိုသံေဝဂ လကၤာတို႔ကို ဖတ္မိတိုင္း…
ငါလည္း… တစ္ေန႔ .. ေသရအုံးမွာ ပါလား”ဟု မၿမဲျခင္း / ဆင္းရဲျခင္း / အစိုးမရျခင္း သေဘာ တို႔ကို ဆင္ျခင္၍ သံေဝဂဉာဏ္ျဖစ္ႏိုင္ေသာ ေၾကာင့္တည္း ။
“ ေက်ာင္းစ ေရွာင္ ” ဆိုသည္မွာ လူတို႔သည္ သံဃာေတာ္မ်ား ထံမွ သြားတိုက္ေဆး /တံ ၊ ဆပ္ျပာခဲ/မႈန႔္ ၊ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါ စသည္တို႔ကို ရတတ္၏။ ထိုပစၥည္းမ်ား သည္ စြန႔္ႀကဲေသာ ရဟန္းတစ္ပါးတည္းသာ ပိုင္ဆိုင္သည့္ ပုဂၢလိကပစၥည္းမ်ားျဖစ္ပါက အေၾကာင္း မဟုတ္ေသာ္လည္း…
သံဃိက ဂ႐ုဘဏ္ ပစၥည္းျဖစ္ပါက ကိုယ္က်ိဳးနည္းကာ ဆိုးက်ိဳး မ်ားစြာျဖစ္ႏိုင္၏။ ထိုသံဃိကဂ႐ု ဘဏ္ ပစၥည္းမ်ားကို အသုံးျပဳမိတိုင္း….. သံေတြခဲ , မီးက်ီးခဲ , အဆိပ္သီးမ်ားကို စားေသာက္ ရသကဲ့ သို႔ျဖစ္ရ၏။”
“ဟ… ငါတို႔ဘုန္းႀကီးက ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေလ သူကိုယ္တိုင္ စြန႔္လို႔ယူတာ ဘာအျပစ္ ျဖစ္ရမွာတုန္း ” ဟုေျပာဆိုၾကသူမ်ား ရွိၾက၏ ။
က်ာင္းထိုင္ ဘုန္းႀကီးျဖစ္ေနပါေစ သာသနာပိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးျဖစ္ေနပါေစ သံဃနာယက ဥကၠ႒ ဆရာေတာ္ႀကီး jဖစ္ေနပါေစ.. “သံဃိကဂ႐ုဘ႑ာ” ပစၥည္းမ်ားကို မိမိ သေဘာထား ဆႏၵအတိုင္း ေပးလို႔မရ ။ စြန႔္လို႔မရ ။ ေဝဘန္ခြဲျခမ္းလို႔မရ ။
အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း? “မစြန႔္အပ္ / မေဝဘန္အပ္ေသာ သံဃိကဂ႐ုဘဏ္ ပစၥည္း တို႔သည္ ဝိနယပိဋကတ္၌ ပါရွိျခင္းေၾကာင့္တည္း။”
ထိုပစၥည္းတို႔မွာ
၁။ အာရာမ – အရံ ၂။ အာရာမဝတၳဳ – အရံေနရာ ၃။ ဝိဟာရ – ေက်ာင္းတိုက္ ၄။ ဝိဟာရဝတၳဳ – ေက်ာင္းတိုက္ေနရာ ၅။ မၪၥ – ေညာင္ေစာင္း ၆။ ပီဌ – အင္းပ်ဥ္ ၇။ ဘိသိ – ဘုံလ်ိဳ။၈။ ဗိေဗၺာဟန – ေခါင္းအုံး။
၉။ ေလာဟကုမၻီ – ေၾကးအိုး ၁၀။ ေလာဟဘာဏက – ေၾကးအိုးစရည္း ၁၁။ ေလာဟဝါတက ၁၂။ ေလာဟကဋာဟ – ေၾကးဖ်ဥ္းအိုး ၁၃။ ဝါသိ – ပဲခြပ္ (တံစဥ္း) ၁၄။ ဖရသု – ပုဆိန္ ၁၅။ ကုဓာရီ – ဓားမ။
၁၆။ ကုဒါလ – ေပါက္တူး ၁၇။ နိဒါဒနံ – ေဆာက္ ၁၈။ ဝလႅိ – ႏြယ္ပင္ ၁၉။ ေဝဠဳ – ဝါးပင္ ၂၀။ မုၪၨ – ျဖဴဆံျမက္ပင္ ၂၁။ ပဗၺဇ – ၿပိတ္ျမက္ပင္ ၂၂။ တိဏ – ႂကြင္းေသာျမက္ ၂၃။ မတၱိကာ – ေျမညက္ ၂၄။ ဒါ႐ုဘ႑ာ – သစ္ဘ႑ာ ၂၅။ မတၱိကာဘ႑ – ေျမဘ႑ာ။
ဤသို႔(၂၅ )ခု သ႐ုပ္ျပဳ ေသာ္လည္း ဆိုင္ရာတစ္ခုခ်င္းကို ထပ္စိပ္ေသာ္ အေျမာက္အမ်ားရ၏။
ထို႔ေၾကာင့္… သံဃိကဂ႐ုဘ႑ာ(၂၅) မ်ိဳး၌ အက်ဳံးဝင္ သည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝန္း အတြင္း၌ ခေရပန္း ေကာက္ျခင္း ၊ ေခြးေတာက္႐ြက္ခူးျခင္း ၊ သရက္သီးခူးျခင္း ၊ ပန္းကန္ခြက္ ေယာက္မ်ားကို ယူျခင္း ၊ ေပါက္တူး ပုဆိန္ စသည္တို႔ကို ယူျခင္းစေသာ… စေသာ…
သံဃိက ပစၥည္းဟူသမွ် တို႔ကို အထူး သတိထား၍ ေရွာင္ၾကဥ္ထိုက္ ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္… သံဃိက ပစၥည္း မွန္ပါက သူခိုးတစ္ေယာက္က ခိုးယူသြားၿပီး ထိုသူခိုးက တျခားသူ ထံျပန္ေရာင္း…
စသည္ျဖင့္ ပိုင္ရွင္ အဆက္ဆက္ ေျပာင္းသြားေသာ္လည္း သံဃိကပစၥည္းမွန္သမွ် သံဃိကပစၥည္း အျဖစ္၌သာ တည္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏ ။
“သံဃိကပစၥည္း အျဖစ္၌ တည္ေနပါက အသုံးျပဳမိၾကေသာ သူတို႔သည္ သံေတြခဲ… မီးက်ီးခဲ … အဆိပ္သီး တို႔ကို မ်ိဳခ်ကာ စားရသကဲ့ သို႔ျဖစ္ေတာ့၏။
ထိုထို အေၾကာင္းျဖစ္ရပ္ တို႔ေၾကာင့္ -” ေက်ာင္းစ ေရွာင္ ” ဟူေသာ ေရွးသူေတာ္ေကာင္း တို႔၏ ဆုံးမစကား ကို လိုက္နာ ေဆာင္႐ြက္သင့္ေပ၏ ။
အထူးအားျဖင့္ သာသနာ့ေျမ သံဃိကေျမမ်ားကို ငါပိုင္တယ္ ငါတို႔ ဘုန္း ႀကီးပိုင္တယ္ ငါတို႔ေဆြမ်ိဳး ဘုန္းႀကီး ပိုင္တယ္ ဟုေျပာဆို အလြဲသုံးစားျပဳကာ ေရာင္းခ်/ ငွားရမ္း ေနၾကသူမ်ား အထူး သတိျပဳေစလို ပါ သည္ ။
(သံဃိကပစၥည္း အလြဲသုံးစားမႈ မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာတို႔အတြက္ ကပ္သဖြယ္ ဆင္းရဲရျခင္း အေၾကာင္းတစ္ခုျဖစ္ႏိုင္၏) သစၥာဓမၼ ျမင္ႏိုင္ၾကပါေစ..။
Credit
Leave a Reply