ေတာ္ေတာ္လည္တဲ့ လူကြာ
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက ဆရာဝန္ တစ္ေယာက္ဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေရာက္လာတယ္။ တစ္လၾကာတဲ့အခ်ိန္ထိ အလုပ္ရွာမရတာနဲ႔ အခန္းငွားၿပီး ေဆးခန္းတစ္ခု ဖြင့္လိုက္တယ္။ ေဆးခန္းအျပင္မွာ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခု ေထာင္ထားလိုက္တယ္။ ဆိုင္းဘုတ္ေပၚမွာ ခုလို စာေရးထားတယ္ ။
– “ေဆးတစ္ခါကု ေဒၚလာ ၂၀ ပါ။ ကုသလို႔ မေပ်ာက္ကင္းရင္ ေဒၚလာ ၁၀၀ ျပန္ေပးမည္” ။
အေမရိကန္ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ဟာ ေဆးခန္းေရွ႕က ျဖတ္သြားရင္း ေဒၚ ၁၀၀ အလကားရၿပီဆိုၿပီး ေဆးခန္းထဲ ဝင္သြားတယ္ ။
တ႐ုတ္ဆရာ ….. “ဘာျဖစ္လို႔လဲ” ။
ေရွ႕ေန …………. “ကၽြန္ေတာ့္လွ်ာဟာ အရသာ ခံစားလို႔ မရလို႔ပါ” ။
တ႐ုတ္ဆရာ ….. “သူနာျပဳဆရာမေရ ေဆးပုလင္း နံပါတ္ ၂၂ က ေဆးရည္ကို သူ႔လွ်ာေပၚကို အစက္ ၃ စက္ ခ်ေပးလိုက္ပါ” ။
ေရွ႕ေန ………… “ဟာ အခုအစက္ခ်လိုက္တာ ေရနံဆီပါ” ။
တ႐ုတ္ဆရာ …. “အိုေက၊ မင္းရဲ႕ လွ်ာအရသာျပန္ခံစားလို႔ ရၿပီ။ ေပး ေဒၚလာ ၂၀” ။
ေရွ႕ေနဟာ မေက်နပ္လို႔ အဲဒီေဆးခန္းကို ၂ ရက္အၾကာမွာ ထပ္သြားတယ္ ။
တ႐ုတ္ဆရာ ….. “ဆရာ ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ” ။
ေရွ႕ေန …………. “ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ဉာဏ္ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဘာတစ္ခုမွ မမွတ္မိေတာ့ဘူး” ။
တ႐ုတ္ဆရာ ….. “သူနာျပဳဆရာမေရ ေဆးပုလင္း နံပါတ္ ၂၂ က ေဆးရည္ကို သူ႔လွ်ာေပၚကို အစက္ ၃ စက္ ခ်ေပးလိုက္ပါ” ။
ေရွ႕ေန ………… “ဟာ အခု ခ်လိုက္တဲ့ အစက္ဟာ ေရနံဆီပါ။ အရင္တစ္ခါ လွ်ာအရသာ ပ်က္လို႔ ခ်ေပးတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ” ။
တ႐ုတ္ဆရာ …. “အိုေက။ မင္းရဲ႕ မွတ္ဉာဏ္ျပန္ေကာင္းသြားျပီ။ ေပး ေဒၚလာ ၂၀” ။
ေရွ႕ေနဟာ အေတာ့္ကို မေက်နပ္ဘူး။ ဒီတစ္ခါ အပိုင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး တပါတ္အၾကာမွာ ေဆးခန္းကို ထပ္သြားျပန္တယ္ ။
တ႐ုတ္ဆရာ ….. “ဆရာေရ၊ ဒီတစ္ခါလည္း ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ” ။
ေရွ႕ေန …………. “ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ေစ့ေတြ အရမ္းမႈန္သြားတယ္။ ဘာမွကို မျမင္ရေတာ့ဘူး” ။
တ႐ုတ္ဆရာ ….. “ေအးဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ့မွာ မ်က္ေစ့ေရာဂါအတြက္ ေဆးမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚလာ ၁၀၀ သာ ယူလိုက္ပါေတာ့။” ။
ေရွ႕ေန ………… “ဟာ ဒါက ေဒၚလာ ၂၀ တန္ပါ။ ေဒၚလာ ၁၀၀ မဟုတ္ပါဘူး” ။
တ႐ုတ္ဆရာ …. “အိုေက။ မင္းရဲ႕ မ်က္ေစ့မျမင္ရတာ ျပန္ေကာင္းသြားျပီ။ ေပး ေဒၚလာ ၂၀” ။
အေမရိကန္ေရွ႕ေနလည္း စကားတစ္ခြန္းကို တိုးတိုးေရရြတ္ရင္းမေက်မနပ္နဲ႔ ေဆးခန္းက ျပန္ထြက္သြားတယ္ ။
– “ေတာ္ေတာ္လည္တဲ့ လူကြာ” တဲ့ ။
အင္တာနက္က ရွာေတြ႕တာပါ ။
Unicode
ေတာ္ေတာ္လည္တဲ့ လူကြာ
တရုတ်နိုင်ငံက ဆရာဝန် တစ်ယောက်ဟာ အမေရိကန်နိုင်ငံကို ရောက်လာတယ်။ တစ်လကြာတဲ့အချိန်ထိ အလုပ်ရှာမရတာနဲ့ အခန်းငှားပြီး ဆေးခန်းတစ်ခု ဖွင့်လိုက်တယ်။ ဆေးခန်းအပြင်မှာ ဆိုင်းဘုတ်တစ်ခု ထောင်ထားလိုက်တယ်။ ဆိုင်းဘုတ်ပေါ်မှာ ခုလို စာရေးထားတယ် ။
– “ဆေးတစ်ခါကု ဒေါ်လာ ၂၀ ပါ။ ကုသလို့ မပျောက်ကင်းရင် ဒေါ်လာ ၁၀၀ ပြန်ပေးမည်” ။
အမေရိကန်ရှေ့နေတစ်ယောက်ဟာ ဆေးခန်းရှေ့က ဖြတ်သွားရင်း ဒေါ် ၁၀၀ အလကားရပြီဆိုပြီး ဆေးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ် ။
တရုတ်ဆရာ ….. “ဘာဖြစ်လို့လဲ” ။
ရှေ့နေ …………. “ကျွန်တော့်လျှာဟာ အရသာ ခံစားလို့ မရလို့ပါ” ။
တရုတ်ဆရာ ….. “သူနာပြုဆရာမရေ ဆေးပုလင်း နံပါတ် ၂၂ က ဆေးရည်ကို သူ့လျှာပေါ်ကို အစက် ၃ စက် ချပေးလိုက်ပါ” ။
ရှေ့နေ ………… “ဟာ အခုအစက်ချလိုက်တာ ရေနံဆီပါ” ။
တရုတ်ဆရာ …. “အိုကေ၊ မင်းရဲ့ လျှာအရသာပြန်ခံစားလို့ ရပြီ။ ပေး ဒေါ်လာ ၂၀” ။
ရှေ့နေဟာ မကျေနပ်လို့ အဲဒီဆေးခန်းကို ၂ ရက်အကြာမှာ ထပ်သွားတယ် ။
တရုတ်ဆရာ ….. “ဆရာ ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ” ။
ရှေ့နေ …………. “ကျွန်တော့်မှတ်ဉာဏ် မကောင်းတော့ဘူး။ ဘာတစ်ခုမှ မမှတ်မိတော့ဘူး” ။
တရုတ်ဆရာ ….. “သူနာပြုဆရာမရေ ဆေးပုလင်း နံပါတ် ၂၂ က ဆေးရည်ကို သူ့လျှာပေါ်ကို အစက် ၃ စက် ချပေးလိုက်ပါ” ။
ရှေ့နေ ………… “ဟာ အခု ချလိုက်တဲ့ အစက်ဟာ ရေနံဆီပါ။ အရင်တစ်ခါ လျှာအရသာ ပျက်လို့ ချပေးတာနဲ့ အတူတူပါပဲ” ။
တရုတ်ဆရာ …. “အိုကေ။ မင်းရဲ့ မှတ်ဉာဏ်ပြန်ကောင်းသွားပြီ။ ပေး ဒေါ်လာ ၂၀” ။
ရှေ့နေဟာ အတော့်ကို မကျေနပ်ဘူး။ ဒီတစ်ခါ အပိုင်လုပ်မယ်ဆိုပြီး တပါတ်အကြာမှာ ဆေးခန်းကို ထပ်သွားပြန်တယ် ။
တရုတ်ဆရာ ….. “ဆရာရေ၊ ဒီတစ်ခါလည်း ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ” ။
ရှေ့နေ …………. “ကျွန်တော့်မျက်စေ့တွေ အရမ်းမှုန်သွားတယ်။ ဘာမှကို မမြင်ရတော့ဘူး” ။
တရုတ်ဆရာ ….. “အေးဗျာ၊ ကျွန်တော့မှာ မျက်စေ့ရောဂါအတွက် ဆေးမရှိဘူး။ ဒါကြောင့် ဒေါ်လာ ၁၀၀ သာ ယူလိုက်ပါတော့။” ။
ရှေ့နေ ………… “ဟာ ဒါက ဒေါ်လာ ၂၀ တန်ပါ။ ဒေါ်လာ ၁၀၀ မဟုတ်ပါဘူး” ။
တရုတ်ဆရာ …. “အိုကေ။ မင်းရဲ့ မျက်စေ့မမြင်ရတာ ပြန်ကောင်းသွားပြီ။ ပေး ဒေါ်လာ ၂၀” ။
အမေရိကန်ရှေ့နေလည်း စကားတစ်ခွန်းကို တိုးတိုးရေရွတ်ရင်းမကျေမနပ်နဲ့ ဆေးခန်းက ပြန်ထွက်သွားတယ် ။
– “တော်တော်လည်တဲ့ လူကွာ” တဲ့ ။
အင်တာနက်က ရှာတွေ့တာပါ ။
Leave a Reply