ႏြားဖိိုးရင္းျပီး ထြန္စက္ေရာင္းခဲ႔႔တဲ႔ တရုတ္္ရဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာ

ႏြားဖိိုးရင္းျပီး ထြန္စက္ေရာင္းခဲ႔႔တဲ႔ တရုတ္္ရဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာ

ႏြားဖိုိးပဲဲရင္းလိုက္တဲ့တ႐ုတ္တို႔ ဗ်ဴဟာကိုမသိနားမလည္တဲ့ ေတာင္သူမ်ားသို႔ေဝမွ်ၾကပါ

ျပန္လည္ထူူေထာင္ေရးကာလမွာျဖစ္လာမဲ့ေနာက္တစ္ခ်က္ က်ေနာ္သတိေပးလိုပါတယ္။ ကမာၻမီးေလာင္သားေကာင္္ခ်နင္းမိမွာက်ေနာ္စိုးရိမ္ပါတယ္။

အခု တ႐ုတ္ေတြဟာ ႐ြာေလးေတြအထိိ ႏြားတစ္ေကာင္ကို ၁၀ သိန္းေက်ာ္အထိ ေပးၿပီး လိုက္ဝယ္ေနပါတယ္။ ပုံမွန္ေပါက္ေဈး ၄ ၅ သိန္းပဲရွိိတဲ့ ႏြားတစ္ေကာင္ကို သူတို႔ဟာ ေဈးကို ႏွစ္ဆေပးၿပီး ဝယ္တယ္။ ေတာင္သူေတြကလည္း ေငြရတာတစ္ခုတည္းၾကည့္ၿပီး ေရာင္းၾကတယ္။ အခု ေတာင္သူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ႏြား မရွိေတာ့ဘူး။

ႏြြားမရွိေတာ့ လယ္ထြန္တဲ့အခါ ထြန္စက္နဲ႕ ထြန္ရတယ္။ ႐ုတ္တရတ္ၾကည့္ရင္ လက္မႈလယ္ယာကေန စက္မႈလယ္ယာျဖစ္ေအာင္ တ႐ုတ္က လုပ္ေပးေနသလိုပဲ။တကယ္တမ္းက် ထြန္စက္္က ကိုယ့္ႏြားလိုမဟုတ္ေတာ့ ငွားရမ္းခေပးရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေတာင္သူကေငြေပၚမွပဲ စက္ေရးထြန္နိုင္ေတာ့တယ္။ လက္ထဲေငြမရွိရင္ မထြန္နိုင္ေတာ့ဘူး။

ေတာင္သူေတြက ႏြြားမရွိေတာ့ ႏြားခ်ီးလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အရင္က ႏြားခ်ီးနဲ႕ ဓာတ္ေျမၾသဇာ ေရာသုံးရာကေန အခုက ဓာတ္္ေျမၾသဇာကိုပဲ လုံးလုံး မွီခိုၾကရတယ္။ အဲဒီ ဓာတ္ေျမၾသဇာကိုလည္း တ႐ုတ္က ျပန္သြင္းတာပဲ။

အခ်ိဳ႕ေငြေခါင္းကြဲသြားတဲ့ေတာင္သူေတြခမ်ာမွာေတာ့ ရွိိသမွ် လယ္ေတြ၊ယာေတြ ေရာင္းခ်ရွာရတယ္။ အဲဒီလိုေျမေရာင္းရင္လည္း တ႐ုတ္ကဝယ္ဖို႔ အသင့္ပဲ။ လက္ထဲမွာ ေငြထုုပ္ေတြနဲ႕ သူတို႔က ေစာင့္ဝယ္တယ္။

တ႐ုုတ္က ႏြားဖိုးပဲ ရင္းလိုက္ရတယ္။ အဲဒီႏြားကေန အဆင့္သင့္စားနိုင္တဲ့ အမဲသားဗူးေတြ ထုတ္ေရာုင္းတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္းကို ထြန္စက္ေတြျပန္သြင္းတယ္၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာေတြ ျပန္သြင္းတယ္။ ယာေျမေတြ ျပန္ဝယ္တယ္။

တ႐ုုတ္က ႏြားဖိုးပဲ ရင္းလိုက္ရတာပါ။

Credit to Shwe Eain Ci

Unicode

နွားဖိုးရင်းပြီး ထွန်စက်ရောင်းခဲ့တဲ့ တရုတ်ရဲ့ မဟာဗျူဟာ
October 29, 2019 Latest Myanmar News ဗဟုသုတ 0

နွားဖိုးပဲရင်းလိုက်တဲ့တရုတ်တို့ ဗျူဟာကိုမသိနားမလည်တဲ့ တောင်သူများသို့ဝေမျှကြပါ

ပြန်လည်ထူူထောင်ရေးကာလမှာဖြစ်လာမဲ့နောက်တစ်ချက် ကျနော်သတိပေးလိုပါတယ်။ကမ္ဘာမီးလောင်သားကောင်ချနင်းမိမှာကျနော်စိုးရိမ်ပါတယ်။

အခု တရုတ်တွေဟာ ရွာလေးတွေအထိ နွားတစ်ကောင်ကို ၁၀ သိန်းကျော်အထိ ပေးပြီး လိုက်ဝယ်နေပါတယ်။ ပုံမှန်ပေါက်ဈေး ၄ ၅ သိန်းပဲရှိတဲ့ နွားတစ်ကောင်ကို သူတို့ဟာ ဈေးကို နှစ်ဆပေးပြီး ဝယ်တယ်။ တောင်သူတွေကလည်း ငွေရတာတစ်ခုတည်းကြည့်ပြီး ရောင်းကြတယ်။ အခု တောင်သူတွေတော်တော်များများမှာ နွား မရှိတော့ဘူး။

နွားမရှိတော့ လယ်ထွန်တဲ့အခါ ထွန်စက်နဲ့ ထွန်ရတယ်။ ရုတ်တရတ်ကြည့်ရင် လက်မှုလယ်ယာကနေ စက်မှုလယ်ယာဖြစ်အောင် တရုတ်က လုပ်ပေးနေသလိုပဲ။တကယ်တမ်းကျ ထွန်စက်က ကိုယ့်နွားလိုမဟုတ်တော့ ငှားရမ်းခပေးရတယ်။ အဲဒီတော့ တောင်သူကငွေပေါ်မှပဲ စက်ရေးထွန်နိုင်တော့တယ်။ လက်ထဲငွေမရှိရင် မထွန်နိုင်တော့ဘူး။

တောင်သူတွေက နွားမရှိတော့ နွားချီးလည်း မရှိတော့ဘူး။ အဲဒီတော့ အရင်က နွားချီးနဲ့ ဓာတ်မြေသြဇာ ရောသုံးရာကနေ အခုက ဓာတ်မြေသြဇာကိုပဲ လုံးလုံး မှီခိုကြရတယ်။ အဲဒီ ဓာတ်မြေသြဇာကိုလည်း တရုတ်က ပြန်သွင်းတာပဲ။

အချို့ငွေခေါင်းကွဲသွားတဲ့တောင်သူတွေခမျာမှာတော့ ရှိသမျှ လယ်တွေ၊ယာတွေ ရောင်းချရှာရတယ်။ အဲဒီလိုမြေရောင်းရင်လည်း တရုတ်ကဝယ်ဖို့ အသင့်ပဲ။ လက်ထဲမှာ ငွေထုပ်တွေနဲ့ သူတို့က စောင့်ဝယ်တယ်။

တရုတ်က နွားဖိုးပဲ ရင်းလိုက်ရတယ်။ အဲဒီနွားကနေ အဆင့်သင့်စားနိုင်တဲ့ အမဲသားဗူးတွေ ထုတ်ရောုင်းတယ်။ မြန်မာပြည်တွင်းကို ထွန်စက်တွေပြန်သွင်းတယ်၊ ဓာတ်မြေသြဇာတွေ ပြန်သွင်းတယ်။ ယာမြေတွေ ပြန်ဝယ်တယ်။

တရုတ်က နွားဖိုးပဲ ရင်းလိုက်ရတာပါ။

Credit to Shwe Eain Ci